Easter-ικές με την Αγάπη!
Όσο η κόρη μου μεγαλώνει, το κουτί των παιδικών μου αναμνήσεων ξεχειλίζει. Το Πάσχα είχε πάντα μυρωδιά πασχαλιάς στον κήπο και μαστίχας στην κουζίνα. Είχε αγάπη που όταν δεν μοιράζεται, εξανεμίζεται. Με την Ιωάννα-Αγάπη μάς αρέσει να χαιρόμαστε το τώρα αλλά μέσα μου ξέρω- προσπαθώ να γεμίσω το δικό της κουτάκι με τις πιο sweete στιγμές! Πάμε να φτιάξουμε τσουρεκάκια, κουλουράκια και μαρμελαδίτσα φράουλα;
Τσουρεκάκια with a twist!
Η μαμά μου έφτιαχνε τα πιο ωραία τσουρέκια. Αφράτα, μαστιχωτά και πεντανόστιμα. Όλοι είχαν να το λένε. Τη μέρα εκείνη μάς έβαζε στην κουζίνα και εμείς αγκομαχούσαμε ζυμώνοντας με τα μικρά μας χεράκια μέσα στις τεράστιες λεκάνες όπου έβαζε τη ζύμη. Έκανε και τόοοση ζέστη στην κουζίνα, γιατί "έτσι πρέπει", έλεγε η μαμά. Έφτιαχνε τόσα πολλά που τα βάζαμε στις λαμαρίνες του φούρνου της γειτονιάς για να ψηθούν εκεί. Και όταν ήταν έτοιμα τα τσουρέκια μας, τα παίρναμε πάλι με τις λαμαρίνες πίσω, μόνο που μέχρι να φτάσουμε σπίτι είχε πάρει το δικό της κομμάτι όλη η γειτονιά! Τα τσουρέκια, όπως και πόσα άλλα, πάντα τα μοίραζε η μαμά μου. Και αν μια ανάμνηση μού μένει, πέρα από τα έντονα αρώματα και τη γλυκιά κόπωση, είναι αυτή: Το Να Μοιράζεσαι.
Φέτος είπαμε με την Ιωάννα-Αγάπη να φτιάξουμε τα πρώτα μας τσουρέκια. Καθώς η γιαγιά δεν έχει συνταγή (με το μάτι όλα τα βάζει) και θέλοντας να βάλουμε τη δική μας πινελιά στην παράδοση, ακολουθήσαμε τη συνταγή της sweete stevia.
Και βάλαμε όλα τα υλικά στο τραπέζι: 120 γρ. βούτυρο, 2 αυγά, 190 γρ. γάλα πλήρες, 25 γρ. νωπή μαγιά, 70 γρ. μέλι, ξύσμα 2 πορτοκαλιών, 1 γρ. μαστίχα, 4 γρ. μαχλέπι, μισό κιλό αλεύρι και φυσικά 30 γρ. sweete stevia!
Στο παλιό, παμπάλαιο, δεν ξέρω και γω πόσων χρόνων γουδοχέρι της γιαγιάς Φωτεινής χτυπήσαμε καλά τη μαστίχα και το μαχλέπι. Κλείνω τα μάτια, τα μυρίζω και γίνομαι ξανά 7 χρονών...
Αφήσαμε τη ζύμη να ξεκουραστεί, να αφρατέψει, να στρώσει επιδερμίδα και μετά από μία ώρα την κάναμε πλεξούδες, μεγάλες και μικρές, και σαλιγκαράκια. Τα ξαναφήσαμε στην ησυχία τους για άλλη μία ώρα και μετά τα αλείψαμε με λίγο γάλα και μπήκαν στο φούρνο. Σε απόσταση, δεν θέλουν και πολλά πολλά αναμεταξύ τους. Μεγαλώνουν, φουσκώνουν και παίρνουν σιγά σιγά ένα γλυκό χρώμα... Και μυρίζουν τόσο τέλειααα!
Κουλουράκια πολύ... cool!
Ήρθε η ώρα για τα κουλουράκια μας! Η Ιωάννα -Αγάπη περιμένει πώς και τι να γίνει η ζύμη, όχι τίποτε άλλο, για να φτιάξει σχήματα, να πλάσει, να παίξει! Καθισμένη στον πάγκο της κουζίνας, εκεί όπου την έβαζα από μωρό ακόμα, παίρνει στα χεράκια της τη συνταγή, μου διαβάζει τα υλικά και εγώ τα βάζω στο τραπέζι:
350 γρ. βούτυρο, 4 βανίλιες, 25 γρ. μέλι, ξύσμα από ένα πορτοκάλι, 180 γρ. φρέσκο γάλα, 2 αυγά, 2 κρόκους αυγών, 1 κιλό αλεύρι και κάτι παραπάνω, 10 γρ. μπέικιν και 70 γρ. sweete stevia.
Τα βάζουμε σιγά σιγά όλα σε ένα μεγάλο μπολ, ζυμώνουμε και... έφτασε η ώρα του παιδιού (μου)! Με τον πλάστη στο χέρι και ύφος σοβαρό επαγγελματία, η Ιωάννα-Αγάπη αρχίζει να δημιουργεί. Εγώ έχω αρχίσει και αγχώνομαι. Ο φούρνος καίει και πρέπει να βιαστούμε.
"Μίμη, τι έχουμε πει; Εμείς με το ρυθμό μας. Έλα, πες το μαζί με μένα. Τραγουδιστά. Με το ρυθμό μας , με το ρυθμό μας μαγειρεύουμε, λαλαλααα!". Και εκεί κάνω ένα pause και σκέφτομαι "Απόλαυσέ το, μην αγχώνεσαι. Αυτές οι στιγμές είναι που μένουν".
Λαγουδάκια, αστεράκια και καρδούλες ζυμαρένιες παίρνουν σχήμα από τα χεράκια της. Έτσι να πλάθεις, μωρό μου, τα όνειρά σου...
Αποτέλεσμα; Δείτε! Αριστερά, τα δικά μου κουλουράκια, μονότονα, συνηθισμένα, αναμενόμενα, σαν πλεξουδίτσες έτοιμες για Coachella, και δεξιά της Ιωάννας-Αγάπης, τρελά, διαφορετικά, ξεχωριστά. Ποιος να συγκριθεί μαζί σου;
Τα ταψιά μπαίνουν στο φούρνο και σε 20 λεπτά... έτοιμα τα πρώτα κουλουράκια μας! Δοκιμάζουμε από ένα να δούμε τι κάναμε, έτσι όπως είναι ζεστά-ζεστά να σου καίνε λίγο τον ουρανίσκο.
"Πώς είναι;"
"Μμμ, τέλεια, μαμά, τα καλύτερα!".
Μαρμελαδίτσα φράουλα, σκέτη γλύκα!
Μιας που είμαστε σε οίστρο μαγειρικό, δεν φτιάχνουμε και μια ελαφριά μαρμελαδίτσα φράουλα στα γρήγορα; Βάζουμε δύο κιλά φράουλες σε μια μεγάλη λεκάνη, τις πλένουμε, τις καθαρίζουμε, εντάξει, τρώμε και μερικές εντωνμεταξύ, τις βάζουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα και τις ντύνουμε με μπόλικη sweete stevia. Λίγο λίγο λιώνουν, γίνονται ένα, παίρνουν ένα χρώμα μοναδικό, σκούρο και λαμπερό. Κοχλάζουν, θέλουν αγάπη και ανακάτεμα με την ξύλινη κουτάλα, να μην τις αφήνεις από τα μάτια σου. Αχ, καλομαθημένες φραουλίτσες... Δοκιμάζουμε μια κουταλιά. Μιαμ, μιαμ, όνειρο και η μαρμελαδίτσα μας!
Ταρατατάν! Ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψουμε το μέχρι τώρα επτασφράγιστο μυστικό για να σας πετύχει το γλυκό:
Αν δεν γλύψεις το μπολ, δεν θα σου πετύχει!
Είναι κανόνας στη ζαχαροπλαστική, μην κοιτάτε που δεν το λένε...
Τα τσουρεκάκια, τα κουλουράκια και η μαρμελάδα φράουλα είναι όλα έτοιμα. Και τώρα;
Τώρα είναι η ώρα για το μεγαλύτερο μυστικό όλων των μυστικών του κόσμου:
Να μοιράζεις απλόχερα αγάπη!
Για αυτό τα καλούδια μας θα πάνε στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου μας. Για μας, να είμαστε καλά, θα φτιάξουμε και άλλα.
Ήταν μια όμορφη Κυριακή του Απρίλη, σκέτη γλύκα! Το σπίτι γέμισε μαμαδίστικη ζεστασιά και κοριτσίστικη τρέλα. Καλό Πάσχα να έχουμε, αγάπη μου! Μαζί σου ζω τις πιο sweete στιγμές!
Sweete info:
Την πλήρη εκτέλεση για τα τσουρέκια (αλλά και άλλες τέλειες συνταγές) θα τη βρείτε εδώ: sweetestevia.gr
Sweete thanx:
* Ευχαριστούμε πολύ και στέλνουμε γλυκά φιλιά στη sweete stevia που μας γλυκαίνει και προσέχει και τη γραμμή μας!
* Πολλά πολλά ευχαριστώ θα πούμε στις φίλες μας Βάλια Νούσια από το beaucoup handcrafts και Αγάπη Κανταρτζή από το lovetoparty.gr για τα τρυφερά και ευφάνταστα props που μας παραχώρησαν/χάρισαν για τη φωτογράφιση.
* Και μια μεγάλη αγκαλιά θα δώσουμε στον μπαμπά, που μέσα στον ελάχιστο χρόνο που είχε, απαθανάτισε μερικές από τις πιο sweete στιγμές μας!