Μια μέρα μαζί σου, με μέλισσες, παπαγάλους, μάγισσες και Pink Floyd!
Μια βόλτα με την Ιωάννα-Αγάπη στο κέντρο της πόλης δεν σημαίνει "πήγαμε-είδαμε-φύγαμε στο πιτς φυτίλι". Είναι μια μίνι εκδρομή γεμάτη ήλιο, εκπλήξεις και νέες, αξέχαστες εμπειρίες αλλά κυρίως είναι το μαζί χεράκι-χεράκι! Το προηγούμενο Σάββατο ξεκινήσαμε πρωί και καταλήξαμε σπίτι καλό βράδυ. Και η μέρα κύλησε κάπως έτσι...
Honey for my honey!
Πρώτη στάση: @Apivita Experience Store
Ο υπέροχος αυτός χώρος της Apivita μάς τραβά όπως τις μέλισσες το μέλι (τέλειο κλισέ που κολλάει πολύ- κυριολεκτικά). Και καθώς θα παρουσιαζόταν το πρόγραμμα των εκδηλώσεων/σεμιναρίων/δραστηριοτήτων για τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο, είπαμε να ξαναπάμε. Αργήσαμε λίγο, η αλήθεια είναι, αλλά τελικά καλύτερα αφού ο πολύς κόσμος είχε αραιώσει- είμαστε και ολίγον τι αγοραφοβικές...
Ήταν μια bee-zy day, το βλέπετε, έτσι;
Και έτσι είχαμε όλο το χρόνο και το χώρο δικό μας (που λέει ο λόγος) για να δοκιμάσουμε τα yummy yummy μελάκια, να πιούμε το κρύο μας τσάι, να αγοράσουμε τα σούπερ σαπουνάκια και αφρολουτράκια μας και φυσικά να βγάλουμε τις selfies μας!
Στις 22/10 και στις 19/11, 1-2 μ.μ., πάλι εδώ θα είμαστε, στα "ΟΙΚΟλογήματα" με τις εκδόσεις Πατάκη! Bee-there!
The Apivita Experience Store: Σόλωνος 6 & Κανάρη, Κολωνάκι
Δεύτερη στάση: Los Loros
Και το μελάκι μάς άνοιξε την όρεξη. Ώρα να τσιμπήσουμε κατιτίς.
"Θέλεις να πάμε να βρούμε μια φίλη μου που έχει ανοίξει ένα ωραίο μαγαζάκι με φαγητό που δεν έχουμε ξαναφάει;"
"Ναι, μαμά, πάμε!"
Και βρεθήκαμε στο Los Loros, στην Ξενοφώντος, κάτω από το Σύνταγμα. Μαζί με δεκάδες άλλους που είχαν την ίδια ιδέα. Μελίσσι και εδώ. Οκ, οι παπαγάλοι κλέβουν την παράσταση (σ.σ. los loros σημαίνει οι παπαγάλοι, αλλά αυτό το ξέρουν όλοι πια, από δω ως την Κολομβία).
Και βρήκαμε τη φίλη μου. Την Μάρω Παρασκευούδη, ένα γλυκύτατο πλάσμα που γνωρίζω από τα περιοδικά, με φωνή καρτουνίστικη που λατρεύω και γνώσεις στο φαγητό που εμπιστεύομαι.
Μαζί με τον Μάρκο Ρόσι (του Nixon, τον γνωστό) άνοιξαν αυτό το street food στέκι με γεύσεις από Βενεζουέλα και Κολομβία.
Και έχουν κάνει πανικό. Γιατί το αξίζουν.
Αυτή είναι η Μάρω. Μα, δεν είναι μια γλύκα;
(σ.σ. η Ιωάννα-Αγάπη μάς έβγαλε φωτογραφίες αλλά
αφενός ήταν κουνημένες, αφετέρου, οκ, βγήκα πολύ τεράστια δίπλα στη Μάρω
και έτσι έκλεψα αυτή την ωραία από το λογαριασμό της στο fb)
Η ίδια μάς πρότεινε να πάρουμε δύο arepas: μία chicharron με πανσετούλα, αβοκάντο, ντομάτα, κρεμμύδι, iceberg, φρέσκο κόλιανδρο και secret mayo για μένα και μία reina pepiada με κοτοσαλάτα, γουασακάκα, μαγιονέζα, αβοκάντο και λάιμ για την Ιωάννα-Αγάπη.
Κλασικά, εκείνη έφαγε τη δική μου και εγώ τη δική της. Όπως ακριβώς γίνεται όταν παίρνουμε παγωτό χωνάκι.
Ήταν μούρλια σας λέω- και της μικρής της άρεσε, αν και έβγαλε όλα τα κρεμμύδια. Τα έφαγα εγώ. Τέτοια είμαι.
Τέλειο δεν είναι να δοκιμάζεις νέες γεύσεις και να κάνεις μια μικρή βουτίτσα σε ξένες κουλτούρες;
Los Loros: Ξενοφώντος 14 & Νίκης, Σύνταγμα
Τρίτη στάση: @Public Συντάγματος
Αφού ταϊσαμε με τέλειες γεύσεις το στομαχάκι μας, θελήσαμε και λίγη τροφή... πνευματική. Την Κυριακή είχαμε να πάμε σε ένα πάρτυ (αυτό γίνεται κάθε σ/κ από τη βδομάδα που άνοιξαν τα σχολεία, άλλο θέμα) και θέλαμε να πάρουμε ένα δώρο.
Και ξέρετε ποια είναι τα καλύτερα δώρα.
Πήγαμε στον όροφο με τα παιδικά βιβλία και βρεθήκαμε στον προσωπικό μας παράδεισο. Είδαμε πολλά, εντοπίσαμε ποια έχουμε στη βιβλιοθήκη μας (ωωω, να η Λιλίκα από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος!) και για άλλη μια φορά σκεφτήκαμε πόσα ακόμα θα θέλαμε...
Μια ωραία φωτογραφία που παραλίγο να προκαλέσει εγκεφαλικό σε μια από τις κοπέλες του βιβλιοπωλείου, καθώς η σκάλα δεν είχε φρένα. Συγνώμη για την "ξέφρενη" σκανταλιά...
Μετά από πολλήηη ώρα και αφού απορρίψαμε βιβλία "για πιο μικρά", βιβλία "χμ, όχι με τόσο ωραία εικονογράφηση", βιβλία "χμ, πολύ ακριβά/πολύ φτηνά για δώρο", καταλήξαμε σε 2 παραμύθια και 1 bonus=ένα βιβλίο με ιδέες χειροτεχνίας και κατασκευών με χαρτί για την Ιωάννα-Αγάπη.
Ε, να μην πάμε και στο μουσικό τμήμα να ακούσουμε λίγο Pink Floyd;
Και μετά, πήραμε σβάρνα όλους τους ορόφους του Public.
Όχι, δεν καθίσαμε στο καφέ. Δεν καθίσαμε, γενικά.
Μέχρι και στον όροφο με τα gadgets με τριγύρισε η κόρη μου, που στον εν λόγω τομέα, ομολογώ, το 'χει περισσότερο από μένα. Like father, like daughter.
Στον μουσικό τμήμα, είδαμε και τζουκ μποξ (τι είναι αυτό, μαμά;), είδαμε και πικ απ (καλά, αυτό πάλι τι είναι; Είχατε και σεις με τον μπαμπά;), είδαμε και δίσκους (ααα, ωραίοι είναι!).
Βινύλιο και αναμνήσεις. Και συνήθειες παλιές που τώρα έχουν γίνει ξανά μόδα. (το τζουκ μποξ βγάλτε το απ' έξω, δεν είμαι δα και σαν την Πελοπόννησο).
Και τέλος πήραμε το μετρό και πήγαμε στο σπίτι της φίλης της Ιωάννας-Αγάπης, της Μαρίας, για να παίξουν κανένα τρίωρο. Το λιγότερο.
Γιατί... καλή καλή η μαμά αλλά σαν το παιχνίδι με την κολλητή δεν έχει!
Σας αφήνω τώρα - πάμε για roller skating.
Το καλό σ/κ από την Παρασκευή το απόγευμα ξεκινάει!
Καλές βόλτες!