Ματίας ο Πρώτος και Άλκη η Ανεπανάληπτη!
Αυτή την Κυριακή που άλλοι έτρεχαν στον Γύρο της Αθήνας, άλλοι έβλεπαν επιδείξεις στην Εβδομάδα Μόδας, και κάποιοι ήταν σπίτι τους και βαριόντουσαν, η μαμά μου αποφάσισε να πάμε στο θέατρο Άλφα.Ιδέα, στην πρεμιέρα της παράστασης Ματίας ο Πρώτος! Και να σας πω κάτι; Ήταν και ο πρώτος!
Θα σας πω γιατί μου άρεσε, για να πάτε και σεις:
*Πρώτο και καλύτερο γιατί το έργο μιλάει για ένα παιδί που γίνεται βασιλιάς. Ας γινόμουν και γω για μια μέρα και θα βλέπατε!
Εμένα μου αρέσουν οι βασιλιάδες. Τώρα στην Δ δημοτικού μαθαίνουμε τα πολιτεύματα και νομίζω ότι η βασιλεία είναι η καλύτερη. Γιατί αποφασίζει ένας και αφού του ανήκει το βασίλειο νοιάζεται για όλους.
Το είπα στη μαμά μου και κάπως με στραβοκοίταξε. Η δημοκρατία, μου είπε, είναι το καλύτερο πολίτευμα. Ναι, αλλά, δημοκρατία δεν έχουμε; Γιατί δεν είναι ο κόσμος ευτυχισμένος;
*Γιατί πήγαμε παρέα με την κολλητή μου τη Μαρίνα και τη μαμά της την Κάτια. Εντάξει, περνάω τέλεια με τη μαμά μου, είμαι όμως 9 ετών, θέλω και μια φίλη μου μαζί.
*Γιατί θυμήθηκα ότι είχαμε ξαναέρθει σε αυτό το θέατρο πέρσι και είχαμε δει το «Η τελευταία μαύρη γάτα» του Ευγένιου Τριβιζά. Ωραίο ήταν!
*Γιατί η μαμά μου με άφησε να βάλω δύο μαξιλαράκια στη θέση μου για να βλέπω, και όχι μόνο ένα όπως τα άλλα παιδιά. Και έβγαλα και τα παπούτσια μου. Μου είπε να σέβομαι το θέατρο αλλά εγώ πάντα μαζεύω τα σκουπίδια μου. Το σέβομαι.
*Γιατί στη διπλανή σειρά καθόταν η κα Άλκη Ζέη, πολύ κοντά μας. Έχω βιβλία της και μου αρέσει πολύ. Ήταν εδώ γιατί έχει διασκευάσει το έργο, που είναι ενός... κάπως τον λένε, να δεις... του Πολωνού παιδαγωγού και παιδιάτρου, του Γιάνους Κόρτσακ. Δεν το θυμόμουν το όνομα, μου το είπε η μαμά μου να το γράψω γιατί αυτός ήταν ο πρώτος που μίλησε για τα δικαιώματα των παιδιών.
*Γιατί είχε ωραία υπόθεση. Θα σας την πω με δικά μου λόγια και ό,τι καταλάβετε:
Ο Ματίας είναι ένα μικρό παιδί που έχει χάσει και τους δύο γονείς του (στενάχωρο αυτό) και πρέπει να γίνει βασιλιάς (αυτό, πολύ cool).
Ο Ματίας ο Πρώτος όμως δεν βγαίνει έξω από το παλάτι, δεν παίζει με τα άλλα παιδιά, δεν χαίρεται. Υπογράφει ό,τι του λένε οι υπουργοί του και έχει μια εκνευριστικά αυστηρή δασκάλα που επίσης του λέει τι να κάνει (ειλικρινά σού σπάει τα νεύρα, δεν φταίει όμως η κυρία που την παίζει, τη δουλειά της κάνει).
Κάποια στιγμή ο Ματίας γνωρίζει ένα παιδί της ηλικίας του, γίνονται φίλοι και πηγαίνουν μαζί στον πόλεμο γιατί νομίζουν ότι θα περάσουν τέλεια. Εκεί όμως οι άνθρωποι σκοτώνονται στα αλήθεια και τα παιδιά γρήγορα καταλαβαίνουν πόσο λάθος έκαναν.
"Εμείς λοιπόν τα παιδιά δεν θέλουμε καθόλου να σκοτωνόμαστε γιατί αν σκοτωθούμε πώς θα γίνουμε μεγάλοι;" αναρωτιούνται.
Όταν όμως τα παιδιά παίρνουν την εξουσία στα χέρια τους αρχίζουν τα ωραία.
Στέλνουν τους μεγάλους στο σχολείο. Χαχα, επιτέλους εκδίκηση!
Τρώνε τόνους γαριδάκια, παίρνουν στο σπίτι τους όσα ζώα θέλουν, δεν διαβάζουν, βγάζουν νόμους όπως το να αποφασίσει το κάθε παιδί τι όνομα θα έχει, με λίγα λόγια περνάνε φίνα.
Χμ, τελικά όμως, με τους μεγάλους στο σχολείο, τίποτα δεν λειτουργεί σωστά. Γίνεται ένας χαμός και τότε τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι πρέπει πρώτα να μεγαλώσουν, να πάνε σχολείο, για να μπορούν μετά να αλλάξουν τον κόσμο.
-Γιατί είχε ωραία μουσική και τραγούδια και χορό.
-Γιατί το έργο μιλούσε για τη φιλία, την αγάπη, τα παιδιά, την ειρήνη.
-Γιατί κάνανε και διάλειμμα και πήγαμε τουαλέτα. Για μια στιγμή νόμισα ότι κλειδωθήκαμε μέσα με τη Μαρίνα αλλά στο τέλος όλα καλά. Βγήκαμε.
-Γιατί στο τέλος ανέβηκαν όλοι στη σκηνή και μίλησε ένας κύριος, ο Στέφανος Ληναίος, είπε η μαμά, που είναι ο ιδρυτής του θεάτρου.
Ο κύριος Ληναίος είπε ότι αυτό το παραμύθι δεν είναι απλά ένα παραμύθι που είδαμε για να μας διασκεδάσει. Είναι ένα παραμύθι που μετά μπορούμε να το συζητήσουμε με τους γονείς μας.
Και αυτό οφείλεται, είπε, στην Άλκη Ζέη.
Και τότε χειροκροτήσαμε και την ανέβασαν στη σκηνή. Σιγά σιγά και προσεκτικά μην πέσει γιατί είναι λίγο μεγάλη.
Εκείνη τότε αντί να πει «ω, σας ευχαριστώ, είμαι η καλύτερη», και τέτοια, είπε:
«Ο Στέφανος έκανε λάθος. Δεν οφείλεται σε μένα. Εγώ έγραψα αυτό το έργο πολύ παλιά και τα παιδιά το πήραν και το αναπαλαίωσαν! Το έκαναν ένα σύγχρονο έργο. Και μπράβο σας, παιδιά, χάρηκα πολύ!»
Αυτό το τελευταίο άρεσε πολύ στη μαμά μου που μου είπε ότι θα μιλήσουμε για τον πόλεμο, τη φιλία, τα δικαιώματα των παιδιών, αλλά και για κάτι άλλο, πολύ σπουδαίο. Την ταπεινότητα.
Τελικά αυτή η γιαγιά έκλεψε την παράσταση από τον βασιλιά. Θα μπορούσαν να το βγάλουν το έργο «Άλκη η Πρώτη».
Μετά της έδωσα τρία βιβλία της που είχα μαζί μου και μου τα υπέγραψε. Δεν με κοίταξε, ούτε μου μίλησε. Γιατί είναι μια γιαγιά. Εξάλλου, μού μιλάει συνέχεια με τα βιβλία της. Τι άλλο να πούμε;
Η μαμά μου της είπε μόνο: «Σας ευχαριστούμε πολύ!» και εκείνη χαμογέλασε.
Να πάρετε τις μαμάδες σας και να πάτε να τον δείτε τον Ματία. Σούπερ θα περάσετε!
Πληροφορίες:
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Διασκευή: Άλκη Ζέη
Σκηνοθεσία: Άρτεμις Γρύμπλα
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Σκηνικά: Μαργαρίτα Κωνσταντινίδου
Πρωτότυπη Μουσική: Gary Salomon
Στίχοι: Άρτεμις Γρύμπλα
Χορογραφίες: ‘Αλκηστις Πολυχρόνη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Εύα Διαμαντή
Παραγωγή: Κ2L Άλφα.ΙδέαΕ.Ε
ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ:
Αργυρώ Βούρου, Κατερίνα Δημάτη, Γιώργος Ιωσηφίδης, Τάσος Κονταράτος, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Ευθύμης Χαλκίδης.
Μέρες και ώρες παραστάσεων:
Κάθε Κυριακή: 11:15
Τιμές εισιτηρίων:
Προπώληση: 6 ευρώ (παιδικό), 8 ευρώ (ενήλικες) Ημέρα παράστασης: 8 ευρώ (παιδικό), 10 ευρώ (ενήλικες)
Πρωινές προγραμματισμένες παραστάσεις για μαθητές δημοτικού με γενική είσοδο 6 ευρώ.
Οργάνωση πρωινών σχολικών παραστάσεων: Χρήστος Τσίφας: 6970282888
Διάρκεια: 90 λεπτά
Θέατρο ΑΛΦΑ.Ιδέα
28ης Οκτωβρίου (Πατησίων) 37 & Στουρνάρα 51, Πολυτεχνείο Τηλ.: 210-5238742, 210-5221444