4 σκέψεις του γιατρού, ένα πρωινό στους Αμπελόκηπους
Ότι είμαι «του γιατρού», δεν είναι κάτι καινούριο. Η κατάσταση συνεχώς επιδεινώνεται και, δεν έχετε παράπονο, σας κρατάω ενήμερες με ιατρικά ανακοινωθέντα, με ποστ δηλαδή στα σόσιαλ μίντια.
Του γιατρού, στη κυριολεξία, όμως δεν είμαι. Τα νοσοκομεία δεν μου αρέσουν. Δεν τα θέλω, βρε αδερφέ. Αρρώστιες, θλίψη, κατεβασμένα πρόσωπα να κοιτούν το πάτωμα, νοσοκόμες που πηγαινοέρχονται βιαστικά, λευκές ρόμπες και οροί. Παιδιά που βρίσκονται σε κρεβάτια αντί να κάνουν κούνια στην παιδική χαρά.
Ένα πρωινό του Μαρτίου ήμουν καλεσμένη μαζί με άλλες μαμάδες δημοσιογράφους στην Ευρωκλινική Παίδων (όπου πήγαινα για πρώτη φορά) για να γιορτάσουμε τον έναν χρόνο λειτουργίας της στο κέντρο, να ξεναγηθούμε στους χώρους της, να μιλήσουμε με τους γιατρούς.
Στους διαδρόμους της Ευρωκλινικής Παίδων, μαζί με τις: Αγορή Καντζιά, Αναπληρώτρια Διευθύντρια Νοσηλευτικής Υπηρεσίας Ομίλου Ευρωκλινικής, Αμαλία Κυπαρίσση, Βάσω Στασινού και Βιβή Μπασινά από το 4moms.gr, την αγαπημένη μου Μαρία Χολέβα από το mothersbird.gr και την Αλεξία Σβώλου, ιατρική συντάκτρια.
Είχα έναν κόμπο στην αρχή, το ομολογώ. Με την Ιωάννα είναι μόλις τρεις φορές στα 9 της χρόνια που έχουμε περάσει πόρτα νοσοκομείου. Τη μία που γεννήθηκε, μια δεύτερη που έσπασε το χέρι της και μια τρίτη που παρ’ ολίγο να σπάσει το μικρό της δάκτυλο. Αυτή είναι η επαφή μας με τα νοσοκομεία, ελάχιστη, και με τους γιατρούς η πλέον απαραίτητη.
Και τώρα, να, βρίσκομαι στην Ευρωκλινική Παίδων, σε ένα νοσοκομείο για παιδιά, ευτυχώς χωρίς το παιδί μου.
Οι χώροι της Ευρωκλινικής Παίδων είναι πραγματικά ζεστοί και απόλυτα φιλικοί προς τα παιδιά και τους συνοδούς τους. Τοίχοι γεμάτοι χρώματα και παιχνιδιάρικα σχέδια, δωμάτια φροντισμένα με χαρούμενη διακόσμηση, όλα δείχνουν ότι δεν είναι τυχαία η μόνη παιδιατρική κλινική στην Ευρώπη «φιλική προς τους ασθενείς» (Patients’ Friendly Hospital).
Οι γιατροί, αχ, πόσο τους ευχαριστώ που παρά τις υποχρεώσεις τους, κάθισαν εκεί, μαζί μας για να λύσουν κάθε απορία που αφορά στην υγεία των παιδιών μας. Να μοιραστούν μαζί μας εμπειρίες από νοσοκομεία, επεμβάσεις, διαγνώσεις, (εγώ δεν είχα να πω πολλά αλλά είχα πολλά να ακούσω), να μας μεταδώσουν τη δική τους ματιά στα πράγματα. Αυτοί οι μικροί θεοί, πόσες ζωές έχουν περάσει από τα χέρια τους...
Βγαίνοντας από την Ευρωκλινική Παίδων εκείνο το πρωινό σαν κάποιες σκέψεις να ξεκαθάρισαν μέσα μου. Σαν το λευκό από τις ιατρικές μπλούζες να έγινε λευκαντικό του μυαλού μου. Και θέλω να μοιραστώ αυτές τις σκέψεις γιατί, δεν ξέρω, ίσως βοηθήσουν κάποια από εσάς. Ίσως κάποια από εσάς νιώσει.
1. Ο γιατρός είπε...
Όταν γέννησα την Ιωάννα, πρώτη φορά μαμά, υπήρχαν αμέτρητες στιγμές που δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν θηλάζει, κλαίει, πονάει, δεν κοιμάται, τι να της δώσω, τι να κάνω, τι να μην κάνω.
Να κλάψω και εγώ; Κλάψε! Αυτό μου έλεγαν επιτακτικά οι ορμόνες μου. Και δεν ήταν οι μόνες που μου μιλούσαν. Από τη μια η μαμά μου έλεγε/ πρότεινε/ συμβούλευε, από την άλλη η πεθερά μου με την ίδια διάθεση προσφοράς, με άλλες συμβουλές/προτάσεις/βιώματα. Και εγώ, μια μισότρελη, ανάμεσά τους. Πόση τρέλα να αντέξει ο Υδροχόος; Γρήγορα άρχισα να χρησιμοποιώ τη μαγική φράση «Ο γιατρός είπε...» και η τρέλα έλαβε τέλος.
Ηθικό δίδαγμα: Βρες έναν παιδίατρο που να εμπιστεύεσαι απόλυτα, ρώτα τον ό,τι θες, ακόμα και το πιο απλό, το πιο χαζό, και ακολούθησε τις συμβουλές του.
Και μην ξεχνάς ότι η μαμά και η πεθερά σου γέννησαν πριν... 30-35 χρόνια τουλάχιστον. Έχουν αλλάξει κάποια πράγματα από τότε...
2. Είμαστε ομάδα ή δεν είμαστε;
Είχα διαβάσει πολύ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου και συνέχισα να το κάνω και στον πρώτο χρόνο του μωρού (είχα κάποια βιβλία στην τουαλέτα, μην φαντάζεσαι).
Διάβαζα βιβλία, άρθρα, αλλά και το τι γράφουν οι άλλες μαμάδες σε διάφορα φόρουμ και ομάδες στο facebook. Αυτό το τελευταίο δεν με βοήθησε και πολύ, πάντως μου χάρισε πολλές στιγμές γέλιου. Ακόμα και τώρα όταν θέλω να διασκεδάσω, μπαίνω και διαβάζω.
Όχι ότι είναι όλες οι απορίες και οι συμβουλές άκυρες, προς Θεού, μαθαίνεις και πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.
Τις περισσότερες φορές όμως σκέφτομαι: Γιατρό δεν έχουν να ρωτήσουν; Γίναμε μαμάδες, πήραμε και πτυχίο Ιατρικής/Μαιευτικής/Ψυχολογίας; Με ποια ευθύνη και ενσυνείδηση δίνει η μία συμβουλές στην άλλη; Τι είναι οι ιατρικές συμβουλές; Συνταγές για κέικ;
Δεν θα βγάλω την ουρά μου απ’ έξω. Πόσες φορές έχουμε εμείς οι δημοσιογράφοι αναπαράξει θέματα που διαβάσαμε, ερμηνεύσαμε λάθος και τελικά αντί να πληροφορήσουμε, παραπληροφορήσαμε; Άπειρες. Παίζεις με την υγεία ενός παιδιού για να βγάλεις τη δουλίτσα της μέρας;
Ηθικό δίδαγμα: Μην καταπίνεις άκριτα και αλόγιστα ό,τι σου σερβίρουν. Μην το παίζεις ειδικός, αλλά αν είσαι, μίλα. Μοιράσου μια πληροφορία που ξέρεις ότι θα βοηθήσει και θα λύσει χέρια.
Αντί να ανεβάσεις μια απορία σου στο facebook, σήκωσε το ρημάδι το τηλέφωνο και πάρε τον γιατρό σου. Δεν σου αρέσει ο γιατρός σου; Άλλαξέ τον.
3. Εξιτήριο από τη μιζέρια
Μέσα στο περιβάλλον ενός νοσοκομείου δεν μπορώ παρά να σκεφτώ καθαρά εγωιστικά πόσο τυχερή είμαι που δεν νοσηλεύεται το δικό μου παιδί. Πόσο μίζερη είμαι όταν με καταρρακώνουν τα μικροπροβλήματα της καθημερινότητας. Πόσο δεν εκτιμάω το σημαντικότερο. «Η υγεία πάνω απ΄όλα» δεν λέω; Το εννοώ;
Ηθικό δίδαγμα: Εκτίμησε τα όσα έχεις. Δεν είναι δεδομένα. Ναι, η ζωή είναι ωραία. Μην ξεχνάς ποτέ τι κάνει/τραβάει/περνάει ο διπλανός σου.
4. Μαμά εξ αμελείας
Είναι καιρός τώρα που η Ιωάννα μου έχει ζητήσει να την πάω σε οφθαλμίατρο.
Είναι χρόνια τώρα που κάθε φορά που λίγο αρρωσταίνει, κλείνει η μύτη της και δεν ακούει καλά.
Είναι μέρες τώρα που έπρεπε να πάμε στο ορθοδοντικό για το σύνηθες τσεκ απ και όλο το αναβάλλω.
Όλα τα ιατρικά ραντεβού τα αναβάλλω, γιατί πότε δεν έχουμε χρόνο, πότε δεν έχουμε χρήματα, πότε το ξεχνάω.
Υπερηφανεύομαι ότι κάνω το καλύτερο για το παιδί μου ενώ όχι, δεν το κάνω.
Ηθικό δίδαγμα: Μόλις έκλεισα τα ραντεβού μας στην Ευρωκλινική Παίδων. Ματάκια, αυτάκια να τσεκαριστούν πάραυτα. Χωρίς άλλη αναβολή. Χωρίς δικαιολογίες.
Και μετά, βόλτα και παγωτάκι οι δυο μας στο κέντρο της Αθήνας. Ε, ναι, είμαστε του γιατρού, ξεκάθαρα.
Και μια φωτό της Ιωάννας, γιατί... LikeMother,LikeDaughter δεν γίνεται χωρίς το κορίτσι μου!
Υγεία να έχουμε, να τρώμε παγωτά!
Θέλεις να μάθεις περισσότερα για την Ευρωκλινική Παίδων;
*Η Ευρωκλινική Παίδων είναι μία πλήρης παιδιατρική κλινική στο κέντρο της Αθήνας, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα παιδιατρικών ειδικοτήτων και υποειδικοτήτων, με την υποστήριξη τμημάτων και εξειδικευμένων κέντρων.
*Φέτος συμπληρώνει 16 χρόνια επιτυχημένης πορείας στην παιδιατρική φροντίδα, έχει φιλοξενήσει περισσότερα από 300.000 παιδιά στα 25 εξειδικευμένα παιδιατρικά τμήματα διαφορετικών ειδικοτήτων.
*Ως η μόνη πιστοποιημένη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο «Φιλική προς τους Ασθενείς» Παιδιατρική Κλινική (Patients’ Friendly Hospital), παρέχει ένα ολοκληρωμένο περιβάλλον υπηρεσιών υγείας και ασφάλειας στους μικρούς ασθενείς και τους συνοδούς τους.
*Για τον Όμιλο Ευρωκλινικής η φροντίδα των μικρών ασθενών και των συνοδών τους είναι στρατηγική προτεραιότητα. Είναι σημαντικό για τις μαμάδες να νιώθουν ότι οι ίδιες και τα παιδιά τους βρίσκονται στο «κέντρο» του ενδιαφέροντος και της φροντίδας.