Save the date, mom!

Κάθε μεσημέρι που γυρίζω από το σχολείο, κάνω στη μαμά μου την ίδια ερώτηση: «Μου έχεις ετοιμάσει κάποια έκπληξη;». Άλλες φορές ξεφυσάει, άλλες χαμογελάει και κάποιες άλλες, τις καλύτερες, ναι, μου έχει ετοιμάσει μια έκπληξη!

«Σε ξέρω σαν κάλπικη δεκάρα» μου λέει αλλά εγώ ούτε κάλπικη είμαι ούτε δεκάρα. Βασικά δεν ξέρω τι σημαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αυτό που ξέρω στα σίγουρα είναι ότι και στη μαμά μου αρέσουν οι εκπλήξεις. Κι ας μην το λέει. Για αυτό, λέει, είναι οι εκπλήξεις. Να μην τις ζητάμε, να μας έρχονται ουρανοκατέβατες!

Χα, έτσι, μαμά, ε; Ε, λοιπόν, σου έχω ετοιμάσει μία έκπληξη που θα τη φυσάς και δεν θα θες να σβήνει (υπάρχει τέτοια φράση; Τώρα μου ήρθε, οκ).

Για την Ημέρα της Μητέρας - που συγγνώμη δεν ξέρω εάν θα είμαστε μαζί, γιατί μπορεί να πάω εκδρομή με τη θεία Κατερίνα, αλλά τι σημασία έχει, σημασία έχει το τώρα, έτσι δεν μου λες;- σου έχω ετοιμάσει κάτι για τον καρπό.

Ποιον ξηρό καρπό;! (αχ, αυτή η μαμά μου καλή καλή αλλά μερικές φορές βάζει παγάκια στα αστεία της, μπρρρ).

Τον δικό σου τον καρπό! Ναι, καλά το μάντεψες, ένα βραχιολάκι. Ένα... bracelet, έτσι δεν το γράφεις στα χάσταγκ στο Ίνσταγκραμ;

Όχι όμως ένα βραχιολάκι ό,τι κι ό,τι. Όχι από αυτά τα έτοιμα, τα αγοραστά. Ένα βραχιολάκι χειροποίητο, που παρήγγειλα ειδικά για σένα, βασικά ειδικά για μας.

Εντάξει, παιδί είμαι, μόνη μου θα το παράγγελνα; Με βοήθησε και ο μπαμπάς. Μπήκαμε στο 3rdfloor.gr και είδαμε φανταστικά κοσμήματα και ωραία κολιέ, μαμά. Αν θες, μπες εδώ να τα δεις όλα τα μαμαδίστικα!

Και... νάτο το δικό σου!

Με ένα ματάκι για να μην μας ματιάζουν, σε σχήμα καρδούλα όπως αυτές που σου κάνω με τα δάκτυλα, ξέρεις, ένα κατακόκκινο λουλουδάκι, μια πλακετίτσα που γράφει mother, και ένα στρογγυλάκι που γράφει πάνω την ημερομηνία της γέννησής μου, 4.11.08.

Θα σου πηγαίνει γιατί έχεις ωραία χέρια. Και ωραία νύχια όταν τα βάφεις. Εντάξει, όλη ωραία είσαι αλλά πιο ωραία είσαι όταν βάζεις και αυτό το κοραλί κραγιόν.

Τότε λέω ότι έχω την πιο όμορφη μαμά του κόσμου.

Και την πιο καλή.

* Γιατί δεν μου φωνάζεις. Καμιά φορά μόνο.

* Γιατί μαζί πηγαίνουμε τις πιο ωραίες βόλτες, και θέατρα, και βιβλιοπαρουσιάσεις, και πάρκα. Και δεν βαριέσαι ποτέ. Σχεδόν ποτέ.

* Γιατί με αγαπάς και μου το λες κάθε μέρα.

* Γιατί μου φιλάς τα πατουσάκια μου το πρωί, κι ας έχω γίνει πια 9 χρονών. Να ξέρεις, μου αρέσει.

* Γιατί είσαι η μαμά μου. Και πάντα θα πηγαίνουμε βόλτες. Μην μου λες ότι θα μεγαλώσω και δεν θα κάνουμε παρέα. Θα είσαι η καλύτερη παρέα μου για πάντα.

Θα σου αφήσω πάνω στο τραπέζι αυτό το δωράκι, μπορεί και να συγκινηθείς και να κλάψεις. Δες και αυτή την καρδούλα που έφτιαξα από πλεξιγκλάς, ωραία δεν είναι; Α, και μια ζωγραφιά. Είσαι εσύ. Όμορφη, με χρώματα πολλά.

Και ξέρεις τι λέω; Να πάμε στο σπίτι της γιαγιάς, να την κατεβάσουμε στον κήπο, να δει τα λουλούδια της γιατί μόνη δεν μπορεί, πάλι θα πέσει. Αυτή θα είναι η δική σου έκπληξη για τη μαμά σου, καλή ιδέα;

Σε αγαπώ και σε λατρεύω και στον κόσμο σε γυρεύω (δεν κολλάει αλλά δεν έβρισκα άλλο να ταιριάζει)

Η Τζίτζη σου