Δεν θα με κάνεις κομπάρσο στη ζωή του παιδιού μου!

Μανάδες που γκρινιάζουν για το ένα και το άλλο, διαρκώς. Εσύ, εγώ, οι μαμάδες στο σχολείο. Το τι γίνεται από μίρλα τις τελευταίες μέρες με τις γιορτές, τις εκδηλώσεις, τις παραστάσεις, τις αιτήσεις, τις κατασκηνώσεις, τα ρούχα που μίκρυναν, τα καινούρια που πρέπει να αγοραστούν, ε, δεν λέγεται.

Εντάξει, μας έχουν πέσει πολλά, είναι γεγονός. Εμένα δηλαδή, δεν ξέρω για εσάς, ελπίζω να είστε σούπερ κουλ.

Εγώ έχω φρικάρει. Σίγουρα παίζει ρόλο το ότι η μαμά μου νοσηλεύεται. Αυτό έρχεται και κάθεται σαν μια γκρίζα σκόνη πάνω σε όλα, αλλά κυρίως νιώθω ότι σε κάθε ανάσα την καταπίνω και καμιά φορά κολλάει στον λαιμό.

Και με αυτή την ψυχολογία, πρέπει να ντηλάρω όχι μόνο την καθημερινότητα, που μου έπεφτε κομματάκι δύσκολη ούτως ή άλλως, αλλά και τις αλλαγές που προκύπτουν.

Σήμερα η Ιωάννα πρέπει να καθίσει παραπάνω ώρες στο σχολείο για να κάνουν πρόβες για τη θεατρική παράσταση. Και το σχολείο, αν και ιδιωτικό, δεν βάζει ένα εξτρά δρομολόγιο στο σχολικό να έρθουν τα παιδάκια σπίτι τους. Νεύρα. Γκρίνια. Δυσαρέσκεια.

Να φρικάρω;

Όχι. Ζητάω από μια φίλη που θα πάει να πάρει την κόρη της, να πάρει και τη δικιά μου. Ίσως και να μείνει εκεί λίγη ώρα μήπως προλάβω την προθεσμία να καταθέσω τα δικαιολογητικά για να γράψω το παιδί στις αθλητικές δραστηριότητες του δήμου; Καλή ιδέα.

Την Τετάρτη το απόγευμα έχουμε την παράσταση. Η κόρη μου υποδύεται μια προξενήτρα, ρόλος με αρκετό χιούμορ από ό,τι έχω καταλάβει. Θα πρέπει όμως να είμαστε στο σχολείο και την Πέμπτη το απόγευμα γιατί τα παιδιά θα κάνουν τους αφηγητές σε μια άλλη παράσταση.

Μα, πώς τα κανόνισαν έτσι από το σχολείο; Εμάς μας ρώτησαν εάν μπορούμε; Για να μην πω για τα μαύρα ρούχα που πρέπει να φορέσουν οι αφηγητές. Σοβαρά τώρα; Μαύρα; Και χωρίς στάμπες; Πώς το σκέφτηκαν; Έχουμε; Πρέπει να αγοράσω; Πότε;

Ώπα! Μπάστα, ρε Αλεξάνδρα! Εσύ δεν είσαι έτσι. Ναι, οκ, λίγες υποχρεώσεις παραπάνω προκύπτουν κάθε χρόνο τέτοια εποχή, αλλά το ‘χεις, το χειρίζεσαι.

Τι έπαθες τώρα και άφησες το άγχος να σε νικήσει;

Μήπως παρασύρθηκες από την γκρίνια άλλων μαμάδων και το μικρό το έκανες στο μυαλό σου τεράστιο;

Συνέχισε έτσι και θα χάσεις μερικές από τις ωραιότερες στιγμές του παιδιού σου! Καλά το πας!

Να ‘ναι καλά η φωνή της λογικής μου που δεν μένει βουβή. Που είναι εδώ και κάθε φορά που ξεφεύγω, με επαναφέρει στην τάξη.

Βαθιές ανάσες, τι μαθαίνουμε στη γιόγκα, Αλεξάνδρα; Οκ, βαθιές ανάσες. Λίγη οργάνωση θέλει και θα τα προλάβεις όλα. Αρκεί να διώξεις μακρυά την γκρίνια.

Αυτές τις στιγμές της κόρης μου δεν θέλω να τις χάσω. Όχι, άγχος, δεν θα σε αφήσω να με κάνεις κομπάρσο στη ζωή του παιδιού μου. Να πας αλλού, από δω τελείωσες.