GREEN TWEEN / Πόσο εύκολο είναι να ανακυκλώνεις; Κα-θό-λου!
Η μαμά μου λέει ότι τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή θέλουν προσπάθεια. Σόρι, μαμά. Εγώ λέω ότι η ανακύκλωση, που είναι σίγουρα ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή, θα έπρεπε να γίνεται έτσι απλά, εύκολα, χωρίς προσπάθεια και δυσκολίες.
Μόλις επέστρεψα από την κατασκήνωση. Όλα ήταν τέλεια, εκτός από το θέμα της ανακύκλωσης. Μπλε κάδοι υπήρχαν, και μόλις τους είδα χάρηκα! Μόνο που γρήγορα κατάλαβα ότι είτε ήταν μπλε είτε πράσινοι είτε πορτοκαλοκόκκινοι, το ίδιο πράγμα σήμαινε. Έριχναν μέσα κανονικά σκουπίδια γιατί οι υπόλοιποι κάδοι απορριμμάτων δεν έφταναν.
Τι κρίμα γιατί τα πλαστικά μπουκαλάκια που χρησιμοποιούσαμε κάθε μέρα ήταν εκατοντάδες! Και λίγα λέω.
Θα ήθελα στις κατασκηνώσεις να γίνονταν μερικές ωραίες δράσεις για την ανακύκλωση, κάπως σαν παιχνίδι, για να μάθουν ΟΛΑ τα παιδιά πόσο σημαντικό είναι να αγαπάμε τον πλανήτη μας!
Η μαμά μου μού είχε δώσει μαζί μου ένα ωραίο θερμός, μόνο που επειδή δεν προλάβαινα να το ξεπλύνω καλά, μύριζε, και έτσι γρήγορα το άφησα στη βαλίτσα μου και άρχισα να αγοράζω νερό σε πλαστικά μπουκαλάκια. Το ίδιο έκαναν και όλα τα παιδιά εκεί, είχαν δεν είχαν θερμός.
Να μην σας πω για τη μανία με το #bottlechallenge, ξέρετε, που πρέπει να ρίξεις έτσι το πλαστικό μπουκαλάκι ώστε να ισορροπήσει όρθιο μετά.
Το πραγματικό #bottlechallenge θα ήταν να ρίχναμε τα άδεια μπουκαλάκια νερού στην ανακύκλωση. Εκεί σας θέλω!
Η αλήθεια είναι ότι συγκέντρωσα μερικά άδεια μπουκαλάκια και τα έδωσα στη μαμά μου που ήρθε στο επισκεπτήριο, να τα πετάξει εκείνη στην ανακύκλωση. Είναι αυτή λύση; Δεν ξέρω, μάλλον όχι.
Μια Κυριακή στο Πάρκο Ανακύκλωσης στους Αγίους Αναργύρους. Έπρεπε να περιμένουμε αρκετή ώρα για τη σειρά μας, και ο χώρος δεν ήταν πολύ καθαρός όπως τον περιμέναμε.
Στο σπίτι τώρα, βάζουμε αλλού α. τα σκουπίδια για ανακύκλωση (χαρτιά, πλαστικές συσκευασίες, χαρτόνια, κουτιά, καπάκια κ.λπ.) και αλλού β. τα πλαστικά μπουκαλάκια από νερό, χυμούς, πορτοκαλάδες –χωρίς τα καπάκια τους- και τα τενεκεδένια κουτάκια από τα αναψυκτικά που πίνει ο μπαμπάς μου, τα οποία όμως έχουμε ξεπλύνει καλά.
Τα α. τα πετάμε στον μπλε κάδο που είναι απέναντι από το σπίτι μας. Τα β. τα κρατάμε για να τα πάμε στα Σπιτάκια Ανταποδοτικής Ανακύκλωσης, είτε στο Ίλιον είτε στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης στους Αγίους Αναργύρους.
Και οι σακούλες στο μπαλκόνι γεμίζουν και στοιβάζονται μέχρι να βρούμε την πρώτη ευκαιρία να πάμε.
Όχι, δεν νιώθω καθόλου superhero που ανακυκλώνω. Superhero είναι για μένα η 16χρονη Γκρέτα Θούνμπεργκ από τη Σουηδία που έχει αφιερώσει τα πάντα στην προστασία του πλανήτη!
Το καλό με τα Σπιτάκια Ανταποδοτικής Ανακύκλωσης είναι ότι μπορείς να πάρεις λίγα χρήματα ως ανταπόδοση ή να επιλέξεις να τα δωρήσεις στην Αποστολή της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Εδώ που τα λέμε, ποιος θα κάνει κάτι τέτοιο μόνο και μόνο για να κερδίσει λίγα χρήματα; Εκτός κι αν το κάνει επαγγελματικά, ανακυκλώνει δηλαδή για να βγάζει λεφτά. Οκ.
Το κακό με τα Σπιτάκια Ανταποδοτικής Ανακύκλωσης είναι ότι συνήθως δεν είναι και πολύ καθαρά- νομίζω ότι θέλουν περισσότερη φροντίδα.
Και επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν υπάρχουν περισσότερα, ας πούμε, έξω από μεγάλα σχολικά συγκροτήματα, ή από γυμναστικούς συλλόγους και χώρους άθλησης όπου πηγαίνουν τόσο πολλά παιδιά κάθε μέρα.
Ας έμπαιναν τουλάχιστον εκεί μεγάλοι μπλε κάδοι και όχι να πετάνε τα παιδιά τα μπουκαλάκια τους στα σκουπίδια μόνο και μόνο επειδή δεν βρίσκουν έναν μπλε κάδο ανακύκλωσης.
Αριστερά, ένα Σπιτάκι Ανταποδοτικής Ανακύκλωσης. Δεξιά, μια παραλία λίγα χρόνια μετά.
Στο κέντρο, η αλήθεια. Εσύ τι επιλέγεις;
Δεν είναι ωραίο να γκρινιάζεις, αλλά να σας πω κάτι; Βλέπετε τι γίνεται με τους καύσωνες σε τόσες χώρες, μην σας κάνει εντύπωση και λέτε «πάει, τρελάθηκε ο καιρός!».
Εμείς οι άνθρωποι έχουμε τρελαθεί που δεν νοιαζόμαστε για το σπίτι μας. Γιατί ο πλανήτης ΕΙΝΑΙ το σπίτι μας και σόρι, δεν υπάρχει planet b.
*Για περισσότερες πράσινες ιδέες, ακολουθήστε μας στο Instagram