GREEN TWEEN / 10 πράγματα που χάλασαν το Πράσινο Καλοκαίρι μου
Συνήθως τα καλοκαίρια μου είναι πολύ μπλε και κίτρινα. Κάπως σαν τη σημαία της Ουκρανίας αλλά ανάποδα, αν με καταλαβαίνετε. Φέτος αποφάσισα να δώσω εγώ χρώμα στο καλοκαίρι μου - το έβαψα πράσινο!
Ξεκίνησα μαζί με τη μαμά μου έναν λογαριασμό στο Instagram (ναι, ναι, εκείνη τον ελέγχει, οκ, δεν θα μεγαλώσω;) με καθημερινά πράγματα που κάνουμε για την προστασία του πλανήτη. (Λέγεται likemotherlikedaughter.gr και αν θέλετε, μπείτε να τον δείτε και τα like μην τα τσιγκουνευτείτε).
Δεν είμαι και η Greta Thunberg, σίγουρα. Σκέφτομαι όμως ότι εάν ο καθένας μας έκανε ένα τόσο δα πραγματάκι κάθε μέρα, πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος μας. Έχουμε δύναμη, ξέρεις, μεγάλη δύναμη!
Και έτσι, οι στιγμές μου από το καλοκαίρι του ’19 περνούσαν όλες από ένα δικό μου φίλτρο.
Υπήρξαν όμως κάποια πράγματα που με θύμωσαν- και φυσικά δεν κάθισα με σταυρωμένα χέρια!
1. Πήγα σε μια πολύ ωραία και οργανωμένη κατασκήνωση και ενώ είχε μπλε κάδους ανακύκλωσης είδα ότι πετούσαν μέσα ό,τι να ΄ναι! Τη στιγμή που κάθε μέρα εκατοντάδες παιδιά αγόραζαν πλαστικά μπουκαλάκια νερού- μιλάμε για πολύ νερό! Και ενώ εκεί μαθαίναμε τόσο ωραία πράγματα, δεν έκαναν οι υπεύθυνοι ούτε μια δράση, μια ενημέρωση, κάτι τέλος πάντων για την ανακύκλωση.
Τι έκανα: Χρησιμοποιούσα το θερμός μου (τέλειο, με καρπουζάκια απ’ έξω) και όταν αναγκαζόμουν να αγοράσω κι εγώ πλαστικά μπουκαλάκια νερού, τα φυλούσα και τα έδινα στη μαμά μου στο επισκεπτήριο για να τα πετάξει στην ανακύκλωση.
2. Πήγα διακοπές στο Ναύπλιο και είδα την αγαπημένη μου παραλία γεμάτη με αυτά τα μαύρα πλαστικά καλαμάκια, πολλά μπλε καπάκια, κομμάτια από δίχτυα, και μικροπλαστικά. Μέχρι και μια πλαστική οδοντόβουρτσα βρήκα, α, και μια μπότα!
Τι έκανα: Χτενίσαμε την παραλία πάνω κάτω μαζί με τη μαμά μου και τα μαζέψαμε. Το ίδιο κάναμε σε όποια παραλία πηγαίναμε.
3. Στην περιοχή των διακοπών μου το νερό δεν είναι πόσιμο, που σημαίνει ότι μια οικογένεια αγοράζει δεκάδες μπουκάλια νερού.
Τι έκανα: Όταν άδειαζαν, τα συγκέντρωνα σε μια τεράστια ανακυκλώσιμη τσάντα, την έπαιρνα με το ποδήλατο και τα πετούσα στον κάδο ανακύκλωσης στην παραλία.
4. Πολλοί πετάνε στα σκουπίδια πράγματα που θα μπορούσαν να ξαναχρησιμοποιηθούν. Καλά, δεν έχουν καθόλου φαντασία;
Τι έκανα: Ζωγράφισα μερικά κεραμικά μπολ, αφού φάγαμε το ντόπιο γιαούρτι που είχαν μέσα, και τα χάρισα στη μαμά και στη θεία μου που φτιάχνει καινούριο σπίτι. Νομίζω ότι ήταν πολύ ωραία διακοσμητικά και φυσικά το καταχάρηκα γιατί τρελαίνομαι για ζωγραφική! Γενικά μαζεύω πραγματάκια που στην αρχή φαίνονται σαν σκουπίδια αλλά μετά όλο και κάτι τα κάνω- μετά φαίνονται τέλεια!
5. Κάθε φορά που πηγαίναμε μαζί με τους γονείς μου σε beach bar έβλεπα ότι πολλοί άνθρωποι άφηναν δίπλα στην ξαπλώστρα τους τα άδεια πλαστικά κύπελλα του καφέ τους ή ακόμα και άλλα σκουπίδια. Μάλλον, για να τα μαζέψουν μετά τα παιδιά του beach bar. Ντροπή όμως.
Τι έκανα: Τα μάζευα, και τα πετούσα στα σκουπίδια. Μέχρι να βρουν χρόνο τα παιδιά του beach bar, το αεράκι θα είχε πάρει τουλάχιστον τα μισά...
6. Είδα ότι οι ντόπιοι δεν εκτιμάνε τα τοπικά τους προϊόντα. Τα καλλιεργούν, τα πουλάνε αλλά τελικά για τα παιδιά τους συσκευασμένα φαγητά θα πάρουν. Όχι όλοι αλλά αρκετοί.
Τι έκανα: Έφαγα με την ψυχή μου βερύκοκα, σύκα, καρπούζι, καλαμπόκια που μας έδωσαν ή μαζέψαμε από διπλανά κτήματα φίλων μας. Κρίμα να έχεις τόσα φρέσκα φρούτα και λαχανικά και να τρως μόνο πατατάκια και μπισκότα!
7. Παρατήρησα ότι όσοι καπνίζουν στην παραλία μάλλον τη θεωρούν ως ένα τεράστιο τασάκι! Δεν μπορώ να εξηγήσω με τη λογική μου γιατί σβήνουν τις γόπες τους εκεί που παίζουμε τα παιδιά, γιατί αφήνουν τα αποτσίγαρά τους εκεί που θα έρθουν και την επόμενη μέρα να καθίσουν.
Τι έκανα: Φυσικά μάζευα τις γόπες που έβρισκα. Βρωμάνε όταν τις μαζεύεις για αυτό έβαζα ένα μωρομάντηλο στα δάκτυλά μου και τις έπιανα με αυτό. Και η μαμά μου καπνίζει, δυστυχώς δεν με ακούει, συνέχεια της φωνάζω για αυτό, αλλά τουλάχιστον πάντα μαζεύει τις γόπες της. Αν και θα προτιμούσα να το κόψει εντελώς.
8. Είδα παιδιά να ξετυλίγουν το κρουασάν τους και να πετάνε έτσι απλά το περιτύλιγμα στον δρόμο. Στον δικό τους δρόμο, στο χωριό τους, εκεί που ζουν, απίστευτο!
Τι έκανα: «Εεε, συγγνώμη, κάτι σου έπεσε!» έλεγα και τους έδειχνα τον κοντινό κάδο- συνήθως ήταν μερικά μέτρα πιο μακρυά.
9. Πήγαινα με το ποδήλατο να πάρω καφέ της μαμάς μου (είναι εθισμένη εντελώς) και έβλεπα τα πλαστικά μιας χρήσης να πηγαίνουν και να έρχονται.
Τι έκανα: Έπαιρνα μαζί μου το οικολογικό της θερμός ή εκείνο το πλαστικό που έχει που όμως το ξαναπλένει και το χρησιμοποιεί πόσα δεν ξέρω χρόνια τώρα. Δεν είναι ντροπή να δίνεις μια ανακυκλώσιμη κούπα- μάλιστα σε κοιτάνε και με ένα χαμόγελο που λέει «μπράβο».
10. Μια μέρα πήγαμε για μπάνιο μαζί με φίλες μας στην Χρυσή Ακτή στο Τολό. Φουλ στον κόσμο, αρκετά ακριβά να καθίσεις αλλά τουλάχιστον ήταν η μοναδική παραλία που είδα φέτος με ειδικούς κάδους ανακύκλωσης! Δεν έβλεπα βέβαια κανέναν να τους χρησιμοποιεί, αλλά οκ.
Και το πολύ άσχετο: Μπροστά από κάθε ομπρέλα υπήρχε ένα... πλαστικό λεκανάκι! «Για να πλένουμε τα πόδια μας και μετά να πατάμε στην άμμο» είπε η μαμά μου ειρωνικά και ξίνισε τα μούτρα της.
Τι έκανα: Τι να κάνω; Πήραμε το λεκανάκι μας, το γεμίσαμε άμμο και φτιάξαμε κάστρα. Μα... πλαστικά λεκανάκια;! Πού το σκέφτηκαν;
Και κάπως έτσι το πράσινο καλοκαίρι μου τελείωσε και έγινε πράσινο φθινόπωρο! Ναι, αυτό το χρώμα έχω δώσει σε όλες τις εποχές του χρόνου. Είσαι μαζί μου;
Με αγάπη,
Ιωάννα