Δεν μας τα λέτε καλά, κύριε Ντίκενς
Αν ένα πράγμα έχω μάθει στην ενήλικη ζωή μου είναι ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Oι γωνίες του μπορεί να μαλακώνουν, μέσα του όμως εξακολουθούν να υπάρχουν, και με την πρώτη ευκαιρία, ξεπετάγονται σαν μαχαίρια και κόβουν. Εκτός κι αν εμφανιστούν μπροστά σου τρία φαντάσματα. Εκεί αλλάζει το πράγμα.
Θα με πεις κυνική. Είμαι. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει, κύριε Ντίκενς, που πάνω σε αυτό βασιστήκατε, πάνω στην κυνικότητα και τον ρεαλισμό μας, αλλά κυρίως πάνω στην ανάγκη μας να πιστεύουμε στα θαύματα, και με τη Χριστουγεννιάτικη Ιστορία σας μάς βάζετε σε σκέψεις κάθε χρόνο.
Από αυτή την Ιστορία, που παρακολουθήσαμε με την Ιωάννα μου εν μέσω εορτών στο Εθνικό Θέατρο, κρατάω φυλαχτό αυτή τη στιχομυθία μεταξύ του Εμπενίζερ Σκρουτζ και ενός από τα φαντάσματά του:
Φάντασμα: Δεν κρυώνεις χωρίς θέρμανση;
Σκρουτζ: Δεν με πειράζει το κρύο.
Φάντασμα: Πώς βλέπεις με τόσο χαμηλό φως;
Σκρουτζ: Δεν με ενοχλεί το σκοτάδι.
Φάντασμα: Δεν πεινάς χωρίς αγάπη;
Σκρουτζ: ... (κενό)
Και ποιος δεν πεινάει χωρίς αγάπη; Ούτε ο πιο κακόμοιρος, γκρινιάρης, μισάνθρωπος, τσιγκούνης άνθρωπος όλου του κόσμου δεν μπορεί να απαντήσει.
Ποιος νιώθει χορτάτος όταν μόνο παίρνει και δεν δίνει; Όταν κλείνεται στις πληγές του και δεν τις γιατρεύει;
Δεν ξέρω πώς το σκέφτηκε ο σκηνοθέτης Γιάννης Μόσχος όταν αποφάσισε να ανεβάσει αυτό το έργο στο Εθνικό, για μένα όμως αυτή είναι η ουσία όλου του έργου:
Η πείνα της αγάπης.
Και τι όμορφα περάσαμε με την κόρη μου εκείνο το απόγευμα που κινήσαμε για το Εθνικό, στην Αγίου Κωνσταντίνου, να το δούμε! Και τι καλά που φτάσαμε λίγο νωρίτερα στο υπέροχο κτίριο Τσίλλερ και είχαμε τον χρόνο να περιηγηθούμε στους χώρους αυτού του μοναδικού νεοκλασικού κτιρίου.
Και, ω, τι έκπληξη, γλύκανε η καρδιά μας ακούγοντας χριστουγεννιάτικες μελωδίες από μια χορωδία με ηθοποιούς και συντελεστές του Εθνικού.
Βρήκαμε εγκαίρως τις θέσεις μας κοντά στη σκηνή, χαζέψαμε με δέος τους εξώστες και την περίτεχνη οροφή, πήραμε στα χέρια μας το εξαιρετικό πρόγραμμα, μιλήσαμε για το έργο του Ντίκενς που και η Ιωάννα με τους συμμαθητές της θα ανέβαζαν στη γιορτή του σχολείου, είδαμε την ορχήστρα να προετοιμάζεται, θεατές κάθε ηλικίας να μπαίνουν με ένα ύφος γλυκιάς συνωμοσίας, σαν να έλεγε ο ένας στον άλλον: Ω, μα τι τυχεροί είμαστε που βρισκόμαστε εδώ!
Τρίτο κουδούνι, η αυλαία ανοίγει, ο αφηγητής βρίσκεται στη σκηνή και δεν θες πολύ για να ξεχάσεις ότι κάθεσαι στη βελούδινη καρέκλα σου και να μεταφερθείς παραμονές Χριστουγέννων στο γραφείο του αντιπαθέστατου Σκρουτζ.
Όχι μόνο ο Αλέξανδρος Μυλωνάς που κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο (και καταφέρνει να τον μισήσεις μέχρι θανάτου και λίγο μετά να θες να τον κλείσεις στην αγκαλιά σου) αλλά και ένας προς έναν οι ηθοποιοί αποδίδουν στο έπακρο τον χαρακτήρα τους, μέσα από την υποκριτική τους δεινότητα, την κινησιολογία, τα τραγούδια τους.
Αχ, αυτά τα τραγούδια τα χάρηκα όσο τίποτε άλλο! Αυτά τα τραγούδια, στους στίχους Σταύρου Σταύρου και την πρωτότυπη μουσική του Θοδωρή Οικονόμου με έκαναν να πω στον εαυτό μου:
Έλα, μην γίνεσαι κι εσύ Σκρουτζ, μην κλείνεσαι, ανοίξου στο θαύμα! Οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν. ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ.
Κρύβει ο άνθρωπος μια δύναμη που ξέρει
Να ανατρέπει τη ζωή στο κάθε τι
Τον εαυτό σου αν κρατήσεις απ' το χέρι
Δεν είναι τίποτα που να μην το μπορεί.
Αν δεις μια έρημο το βλέμμα όπου γυρίσεις
Πρέπει μια όαση να ψάξεις για να βρεις
Αν πέσεις κάτω κάποια μέρα ή λυγίσεις
Πρέπει στα πόδια σου και πάλι να σταθείς.
Είναι στο χέρι μας αυτά που δεν τολμήσαμε
Αυτά που θέλαμε μα δεν τα κυνηγήσαμε
Είναι στο χέρι μας εκείνα που πιστέψαμε
Κι όλα τα όνειρα στο χέρι μας κι αυτά...
Κι αν μοιάζει αδύνατο καθόλου μην τρομάξεις
Γιατί ο άνθρωπος και τ΄άπιαστο μπορεί
Αν τη ζωή σου βρεις τη δύναμη ν' αλλάξεις
Θα δεις μαζί της ότι άλλαξες κι εσύ...
Είναι στο χέρι μας να γίνουνε τα θαύματα
Τον εαυτό μας να κοιτάξουμε κατάματα
Γιατί στον κόσμο όσα μοιάζουνε αδύνατα
Είναι στο χέρι μας να γίνουν δυνατά...
Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Ντίκενς.
Εθνικό θέατρο: Χριστουγεννιάτικη Ιστορία, μέχρι και 12/1/20.
ΚΤΙΡΙΟ ΤΣΙΛΛΕΡ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΑΓ.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 22-24 (Ομόνοια) ΤΗΛ. ΤΑΜΕΙΟΥ: 210 5288170 - 171