FAMILY TRIP: Τριήμερο στην Μονεμβασιά!
Την πρώτη μέρα του Οκτωβρίου, Παρασκευή, κάναμε οικογενειακή κοπάνα από σχολείο και δουλειές, και μπήκαμε στο αυτοκίνητο για ένα family trip στην απαράμιλλη Μονεμβασιά!
Το καλοκαίρι που μας πέρασε, εκτός από κάποιες μονοήμερες εκδρομές στην Αργολίδα, μείναμε στο εξοχικό μας στην Κάντια Ναυπλίου. Περάσαμε εκπληκτικά, δεν είμαστε αχάριστοι, επιστρέφοντας όμως στην πόλη (σκληρό) είχαμε ανάγκη να ξεφύγουμε λίγο, και να γεμίσουμε με καινούριες εικόνες!
Και τι τύχη, μέσα από το οικολογικό challenge των #publicistas που έτρεξε στο Instagram τον Αύγουστο (εκτός από τις δύο εβδομάδες των πυρκαγιών που εννοείται δεν ανεβάζαμε το παραμικρό, λίγος σεβασμός δηλαδή), και στο οποίο challenge φυσικά (σ.σ. διπλής) λάβαμε μέρος, τελικά κερδίσαμε το πρώτο έπαθλο: ένα τριήμερο στο ξενοδοχείο Alas Resort & Spa στο χωριό Ελιά, 20’ από την Μονεμβασιά! Ουάου;
Στο ξενοδοχείο αυτό είχα πάει πριν 8 χρόνια, όταν δηλαδή είχε ανοίξει, στο πλαίσιο ενός δημοσιογραφικού ταξιδιού που είχα ευχαριστηθεί τόσο πολύ! (Γιώτα, Έρρικα, Θύμιο, Φίλια, Άγγελε, θυμάστε;) Και να που τώρα, ξαναβρίσκομαι εδώ, μαζί με την κόρη μου και τον άντρα μου!
Τόσο υπέροχο όσο το θυμόμουν, χτισμένο σε μια μοναδική τοποθεσία, στην άκρη του γραφικού μικρού χωριού Ελιά, με γενναιόδωρη τη θέα στο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, το Alas Resort & Spa είναι μια όαση ηρεμίας και χαλάρωσης. Χωρίς κλισέ, είναι!
Με το που φτάσαμε, αφήσαμε σακ βουαγιάζ και κατεβήκαμε στην ακροθαλασσιά του, με τα βράχια της γεμάτα αλάτι- Alas, καθόλου τυχαία η ονομασία του ξενοδοχείου!
Και αφού βγάλαμε τις φωτό μας, ξαπλώσαμε σε ένα από τα χαρακτηριστικά day beds-κούνια. Να ξαπλώνεις, να φυσάει λίγο, να σε ζεσταίνει ο ήλιος, να έχεις μπροστά σου το γαλάζιο, και να κουνιέσαι γλυκά. Ευτυχία!
Καθώς τα βραδινά μας δείπνα ήταν κλεισμένα στο εστιατόριο Ελιά του ξενοδοχείου (σ.σ. ακόμα κι αν δεν μείνεις εκεί, πήγαινε να ζήσεις την απόλυτη γαστρομαργική εμπειρία), αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα στο χωριό και να φάμε στο εξαιρετικό Λιόγερμα, σε αυτό το γραφικό λιμανάκι:
Μπορεί το λιμανάκι να μην το αποτύπωσα φωτογραφικά όπως του άξιζε, το πιάτο όμως με την ψητή σαρδελίτσα το απογείωσα:
Πίσω στο ξενοδοχείο, όσο ο μπαμπάς έκανε το photo tour του στα πέριξ, βάλαμε με την Ιωάννα τα μαλακά μπουρνούζια μας και κάναμε τα μποτέ μας! Αλήθεια, κάθεστε και χαζεύετε και σεις τα προϊόντα μπάνιου; Εμάς είναι το αγαπημένο μας! ;)
Η Ιωάννα έκανε και μια απογευματινή βουτιά στην πισίνα (πάγωσε αλλά δεν γινόταν να μην μπει!), και φυσικά κάναμε τις βουτιές μας στη θάλασσα στη μικρή αλλά τόσο ωραία αμμουδένια παραλία του ξενοδοχείου. Ο καιρός ήταν υπέροχος σαν να μας έκανε και αυτός τη χάρη.
Την επόμενη μέρα, αφού απολαύσαμε το πλούσιο πρωινό μας (φορώντας μάσκες και γάντια για να πιάνουμε το οτιδήποτε, πολύ πλαστικό αλλά τι να κάνεις; Α, ρε covid!)) μπήκαμε στο αυτοκίνητο και κινήσαμε για Μονεμβασιά! Η διαδρομή είναι ένα όνειρο, παιδιά! Ατελείωτες εκτάσεις με ελιές, στρωτός δρόμος, και ο ήλιος παρέα μας! Και φτάσαμε εδώ:
Σε αυτή την μοναδική καστροπολιτεία, που καλό είναι να φοράς τα αθλητικά σου όταν έρθεις, για να μπορέσεις να τη διασχίσεις, να διαβείς τα καλντερίμια της, να φτάσεις στους προμαχώνες, να ανέβεις ψηλά
και να νιώσεις τόσο μικρός μπροστά στην ιστορία και τη φύση.
Πρώτη φορά που ερχόταν η Ιωάννα στην Μονεμβασιά, και της άρεσε τόσο πολύ! Εύχομαι να είμαστε καλά και να κάνουμε περισσότερα ταξίδια, όσα κάναμε πριν γεννηθεί, όταν όλα ήταν αλλιώς...
Αφού κάναμε τις βόλτες μας και γυρίσαμε όλο το κάστρο, καθίσαμε σε ένα ωραίο καφέ- μπαλκόνι, το Enetiko, για καφεδάκι, χυμό, και κάτι τσιμπητό για την πείνα του μεσημεριού. Ο αέρας έδινε ρεσιτάλ εκεί πάνω, τα ποτήρια έφευγαν από τα τραπέζια (!) αλλά εμείς εκεί, νιρβάνα.
Και ενώ εγώ με το ταπεινό μου κινητό απαθανατίζω τις ομορφιές του κάστρου, την ίδια στιγμή διαδραματίζεται μια πιο επαγγελματική φωτογράφιση:
Στο σπίτι του Γιάννη Ρίτσου, που διάβασα ότι αγόρασε ο Δήμος και θα γίνει μουσείο, η Ιωάννα ποζάρει στον φακό του μπαμπά της, και εγώ κλέβω τη στιγμή. Και λίγους στίχους...
Ο Βράχος. Τίποτ' άλλο.
Η αγριοσυκιά κι η σιδερόπετρα.
Πάνοπλη θάλασσα.
Καθόλου χώρος για γονυκλισία.
ΜΟΝΟΒΑΣΙΑ Γιάννης Ρίτσος
Να φεύγουμε, να ταξιδεύουμε, να βρισκόμαστε, να βγάζουμε τη γλώσσα στην καθημερινότητα, να γεμίζουμε εμπειρίες, μα πάνω απ' όλα να είμαστε καλά και να εκτιμάμε τα δώρα της ζωής!
Αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο στην αγαπημένη μου Μαρία Τζιρίτα που μέσα από την ομάδα των #publicistas έκανε δεκτό το αίτημά μου για το οικολογικό challenge, μας χάρισε αμέτρητα δώρα και χαρές, αλλά κυρίως μας χάρισε το δώρο της Αγάπης. Καλή αρχή, Μαρία μας, στο νέο σου ξεκίνημα! Σε ευχαριστούμε πολύ και σε αγαπάμε απεριόριστα!