Αναπληρωματική στον πάγκο (της κουζίνας) #not

Αν ρίξεις μια διαγώνια ματιά στο Instagram feed μας, θα δεις πολλά φαγητά. Και λογικά θα υποθέσεις ότι κάθε μέρα μαγειρεύουμε (ισχύει) και τρώμε (και αυτό ισχύει).

Στο προηγούμενο, και πρώτο lockdown, ενώ η διατροφή μας βελτιώθηκε αισθητά (το σπιτικό φαγητό επικράτησε και το μεσημεριανό έγινε το καθημερινό μας οικογενειακό ραντεβού), δεν συνέβη το ίδιο και με τη γυμναστική μας. Μετά την πρώτη ενθουσιώδη εβδομάδα, νιώθαμε ήδη κουρασμένες με το που φορούσαμε τα κολάν μας.

Το δεύτερο lockdown μάς βρήκε μεν με τα ίδια κολάν, σαφώς δε πιο προετοιμασμένες και –προσεχώς- πιο φιτ.

Τι κάνουμε για να ασκούμαστε εντός και εκτός σπιτιού:

1. Διαδικτυακή πετοσφαίριση (#team Μπαμπινιώτης)

Η Ιωάννα κάνει δύο φορές την εβδομάδα online προπόνηση με τον Σύλλογο Βόλεϊ στον οποίο είχε γραφτεί πριν λίγους μήνες. Με δυο καρέκλες από την κουζίνα και ένα σκουπόξυλο, γίνεται πραγματικά δουλειά, το προσωπάκι της αναψοκοκκινίζει, και το μπλουζάκι είναι αρκετά ιδρωμένο ώστε να πάει σούμπιτο για πλύσιμο.

Είναι το ίδιο με το να πήγαινε στην προπόνησή της, να βρισκόταν στο γήπεδο μαζί με τις συναθλήτριές της; Σαφώς και όχι.

Είμαστε όμως ευγνώμονες που ο Σύλλογος φρόντισε άμεσα να ελιχθεί, να μην αφήσει τα παιδιά με τη λαχτάρα της άσκησης, να δείξει ότι πραγματικά νοιάζεται. Και, να περάσει και το μήνυμα:

Αν θες κάτι πολύ, άσε το σύμπαν να κάνει τη δουλειά του και εσύ μπες στο Zoom. Ο μπαμπάς σου μπορεί την ίδια στιγμή να έχει παραγγείλει σουβλάκια (υποθετικά μιλώντας). Η μαμά σου μπορεί να χαζεύει ένα Insta live πετώντας σου πού και πού μια ματιά και ένα «ουάου, μπράβο, κορίτσι μου» (υποθετικά πάντα).

Εσύ να είσαι σταθερή στον στόχο σου. Μην ξεχνάς: Δίνεις στους γονείς σου το καλό παράδειγμα.

2. Το κορίτσι που έβλεπε τους runners να περνούν

Αυτό το καλό παράδειγμα, με έκανε σε αυτή την καραντίνα να πεισμώσω. Αυτή τη φορά θα γυμναστώ, θα κάνω κάτι καλό για μένα. Τι μου αρέσει; Να βγαίνω έξω. Ε, θα βγαίνω!

Με επηρέασε και λίγο αυτό το βιβλίο που μου έστειλαν οι φίλοι μου από την Key Books:

Το διάβασα όλο, με ενέπνευσε σε πολλά σημεία του, και ταυτίστηκα εδώ:

"οι δαίμονες μισούν τον καθαρό αέρα".

Κι έτσι, δύο με τρεις φορές την εβδομάδα πηγαίνω για περπάτημα για τουλάχιστον 1 ώρα, πρωί ή απόγευμα, ανάλογα τις υποχρεώσεις της ημέρας.

Όταν έχει καλό καιρό, μου αρέσει να ανεβαίνω μόνη μου στο βουνό και να ακούω τις σκέψεις μου.

Βρίσκω χαρά στα κυκλάμινα που φυτρώνουν δίπλα στις πέτρες, κοιτάζω συνομωτικά όσους τρέχουν ή περπατούν λίγο πιο πέρα, νιώθω την ικανοποίηση ενός μικρού σκασιαρχείου, πρώτη ώρα μαθηματικά κι εγώ εδώ.

Η μάσκα δεν με βοηθάει αλλά δεν την αφήνω να γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος.

Άλλες φορές, επιλέγω το αστικό τοπίο, στρίβω σε στενά από όπου δεν είχα ξαναπεράσει, παρατηρώ τα σπίτια, φτιάχνω σενάρια για τους ανθρώπους που τα κατοικούν, βγάζω φωτογραφίες με το κινητό, σκέφτομαι δημιουργικά, και επιστρέφω σπίτι με το σώμα γεμάτο ορμόνες και τρομερή διάθεση.

3. These friends are made for walking

Κάποια απογεύματα έρχεται και η Ιωάννα μαζί μου. Ισχυρό κίνητρο, το ότι περνάμε πάντα και παίρνουμε τη φίλη της την Ηώβη. Έτσι, και απολαμβάνουμε το περπάτημα, και τα κορίτσια λένε από κοντά τα δικά τους.

Ελπίζω να το απολαμβάνουν όσο εγώ γιατί τις τρέχω λίγο όταν χάνουν τον ρυθμό, και τους φωνάζω όταν κοντοστέκονται για να ένα TikTok στα γρήγορα. Τι να κάνουν; Εμένα έχουν, με εμένα πορεύονται.

4. Μόνη μου, μες το σαλόνι μου

Κάποιες μέρες μπαίνω σε Insta Lives και κάνω yoga ή pilates που μου αρέσουν πολύ. Πρακτικά, δεν είναι πάντα εύκολο, καθώς στον χώρο εκγύμνασης, βλ. σαλόνι, η υπόλοιπη οικογένεια μπορεί να θέλει να φάει, να κάνει βιντεοκλήσεις, να δει μια ταινία, να χαλαρώσει. Όταν όμως τα καταφέρνω, είναι υπέροχο.

Τα μεσημέρια του Σαββάτου η μετακίνηση 6 είναι αφιερωμένη σε μπαμπά και κόρη. Και τότε έχω όλο το σαλόνι δικό μου. Αναπνοή από τη μύτη, εκπνοή από το στόμα, ξεσκόνισμα, σκούπισμα, σφουγγάρισμα. Και αυτό δεν είναι yoga, ούτε καν ως άσκηση την υπολογίζω. Δεν το χρυσώνω το χάπι. Είναι πικρό και πρέπει να το πάρω, τέλος.

Ηθική ικανοποίηση: Μένει ο χώρος εκγύμνασης καθαρός ώστε τις επόμενες ημέρες να πέσουν κορμιά. Ή να χτιστούν. Ή να αγκαλιαστούν.

Σοφά συμπεράσματα / life quotes / λίγες διατάσεις μυαλού για το τέλος:

Πάρε την απόφαση. Θα έχεις διασχίσει τη μισή διαδρομή.

Να λαχταράς να έρχεται η ώρα που θα ασκηθείς.

Να απολαμβάνεις την άσκηση όσο διαρκεί, χωρίς να κοιτάς το ρολόι.

Είναι οκ κάποιες μέρες να μην έχεις διάθεση.

Δεν χρειάζεται να έχεις πάντα στόχο. Εκτός κι αν παίζεις βελάκια.

* Το βιβλίο "Ζήσε σαν καλλιτέχνης" είναι δημιούργημα του Austin Kleon, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Key Books, και το βρίσκω τέλειο να το χαρίσεις σε έναν φίλο. Αυτός ο φίλος μπορεί να είναι ο εαυτός σου.