Το δικό μας gringy #backtoschool
Δεν ξέρω ακριβώς τι είναι gringy. Είναι σαν να σου ζητάνε να πεις ότι είσαι μάνα έφηβης, χωρίς να πεις ότι είσαι μάνα έφηβης. Και λες αυτό.
Γιατί η νέα γνώση για μια μαμά δεν στερεύει, έχεις συνέχεια κάτι καινούριο να μάθεις. Αυτό που νομίζεις ότι στερεύει είναι οι αντοχές και η υπομονή. Αλλά όταν βλέπεις τη φατσούλα του παιδιού σου (με τα ακουστικά, βλέπει YouTube, δεν σου μιλάει, δεν έχει σημασία) κάτι γίνεται και ανακτάς δυνάμεις.
Και στη φάση back to school καλά θα κάνεις να τις ανακτήσεις, καλά θα κάνεις να το πάρεις θετικά και αισιόδοξα, να σκεφτείς «έλα, μωρέ, πάμε για ψώνια, ωραία θα περάσουμε», και κάτι η αυθυποβολή, κάτι τα γέλια τα εφηβικά, τελικά πας και το φχαριστιέσαι!
Δύο Malls σε μια βδομάδα: Το προσωπικό μου ρεκόρ - θέλω να το μοιραστώ
Μέσα σε μία εβδομάδα πήγα με την κόρη μου σε δύο εμπορικά κέντρα. Δεν ξέρω και γω από πότε είχαμε να πάμε σε mall. Δεν μου πολυαρέσουν τα malls. Η Ιωάννα τα λατρεύει. Και οι φίλες της τα λατρεύουν. Και η λατρεία τους παρασύρει και μένα. Απλά.
1η εξόρμηση: Back to school Shopping στο The Mall με δύο teens
"10 η ώρα το πρωί θα είμαστε εκεί", έθεσα όρο στην κόρη μου και τη φίλη της, και ένα ωραίο πρωινό πήγαμε στο The Mall. Ήθελαν και οι δύο να ψωνίσουν ρούχα, και το θεώρησα δύσκολο challenge. Νομίζω πως το κατάφερα.
(Ξέρεις, έχω σκεφτεί να το κάνω επάγγελμα: Αναλαμβάνω παραλαβή από την οικία της έφηβης, μεταφορά σε εμπορικό κέντρο, ολοήμερη παραμονή, shopping με όριο χρηματικό και αισθητικό, φαγητό-ποτό-σινεμά, τιμαί καθόλου προσιταί αλλά, παραδέξου το, αξίζει τα λεφτά του).
Αφού είχαμε ήδη παραγγείλει και παραλάβει το Νο1, το βασικό, το αναγκαίο, το χωρίς αυτό δεν πας σχολείο, ναι, καλά το μάντεψες, μια καλή ισιωτική, περάσαμε στο επόμενο Must Have:
Τα outfits. Ένα καινούριο τζιν καμπάνα, ένα oversized hoodie και ένα oversized φούτερ, α, και δύο mists (ναι, για το σχολείο μιλάμε πάντα) Victoria’s Secret που της τα έκανα δώρο για τη γιορτή της.
Χαζέψαμε και καλλυντικά (γιατί έχουν μπει και αυτά δυναμικά στο παιχνίδι), περιμέναμε και σε ουρές, μπαίνανε μόνες τους σε μαγαζιά και εγώ απ' έξω, τηλέφωνα η άλλη μάνα πάνω σε κρίσιμη καμπή ("μου πάει σίγουρα αυτό το τζιν;", "να πάρω μια μάσκαρα; έχω δύο"), τσιμπήσανε και τις σαλάτες τους, ήπιανε και τα drinks τους (drink όταν λέω εγώ εννοώ ένα ουισκάκι, εκείνες εννοούν παγωμένο τσάι), απαθανάτισα και τις στιγμές, κάνανε και τα βιντεάκια τους, και είχαν και οι δύο ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά!
2η εξόρμηση: Back to school Αγορές Σχολικών, μόνο οι δυο μας
Αφού τακτοποιήθηκαν (λέμε τώρα, τα ρούχα δεν τους φτάνουν ποτέ) τα βασικά για την επιστροφή στα θρανία, είπαμε να πάρουμε και τα σχολικά. Και βρεθήκαμε στο The Golden Hall, αυτή τη φορά μαμά και κόρη μόνο οι δυο μας, για να δούμε το νέο Public Store.
Και, ναι, είναι καταπληκτικό. Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν ότι οι υπάλληλοι εμφανίζονται δίπλα σου σαν από μηχανής θεοί. Με χαμόγελο, ευγένεια και κυρίως άμεση εξυπηρέτηση. Πώς το κάνετε αυτό, βρε παιδιά;
Πρώτα εντοπίσαμε τη γραφική ύλη και πήραμε τα απαραίτητα του σχολείου αλλά και του home office. Μελάνια για τον Canon pixma εκτυπωτή μας, εκτυπωτικό χαρτί, τετράδια, τετράδια, τετράδια, μαρκαδορίνια φιγουρίνια που κυλάνε πάνω στο χαρτί, χρωματιστά σπιράλ για μένα, μεγάλα μπλοκ για τον μπαμπά, μπλάνκο άπειρα, και άλλα τζίτζιλι μίτζιλι που χωρίς αυτά, δουλίτσα δεν γίνεται.
Θυμηθήκαμε να πάρουμε και μερικά εξτρά τετράδια, μπλοκ και μολύβια για να τα δώσουμε στο κοινωνικό παντοπωλείο του δήμου μας - το κάνεις και εσύ;
Εννοείται ότι χαζέψαμε και τις οικολογικές προτάσεις όπως τα μοναδικά lunchboxes της bioloco (να είναι καλά η φίλη μας η Μαρία που μας χάρισε ένα το καλοκαίρι και τα γνωρίσαμε!) και τα θερμός σε τόσο χαριτωμένα σχέδια! Αν θες να κάνεις ένα δώρο σε γενέθλια, πάρε ένα θερμός- πολύ θα το εκτιμήσει το παιδί!
Κοιτάξτε τι όμορφα που είναι! Μια ζωγραφιά!
Αιτούμαι από το Υπουργείο Παιδείας του χρόνου το θερμός να μπει επίσημα στη σχολική λίστα!
Μετά ανεβήκαμε στον χώρο της βιβλιοθήκης. Μα τι ωραία που είναι εκεί, πόση ηρεμία, πόσα βιβλία, πόσο εμείς.
Για μένα αυτή η εικόνα είναι η ομορφότερη στο νέο Public στο The Golden Hall.
Αυτό εδώ το κορίτσι που ψάχνει στα βινύλια...
Εγώ διάλεξα μια ποιητική συλλογή, και η Ιωάννα ένα αγγλικό μυθιστόρημα. Έχω την αίσθηση ότι, χωρίς να συνεννοηθούμε, διαλέξαμε και οι δύο κάτι όχι τόσο εύπεπτο. Κάτι που θα μας πάει και τις δύο ένα βηματάκι μπροστά, θέλω να ελπίζω.
Στο ταμείο μάς εξυπηρέτησαν στο πατ κιουτ. Πραγματικά. Αφού χάρισα και κάτι καραμέλες στην ταμία, τόσο χαρούμενη ήμουν που δεν περιμέναμε στην ουρά! Καλοκουρδισμένη η ομάδα, και άχαστη. Μόνο που δεν μας έδωσαν χάρτινες τσάντες (απαγορευτικό το βάρος, θα σκίζονταν…) και στεναχωρήθηκα λίγο που πήραμε πλαστικές. Χαμένες δεν θα πάνε, αυτό σίγουρα.
Βγαίνοντας από τα Public, σταθήκαμε μια στιγμή στο stand του Make-A-Wish και η Ιωάννα διάλεξε ένα όμορφο κεράκι για το σπίτι- έχουν υπέροχα πράγματα, πηγαίνετε μια βόλτα να τα δείτε και να ενισχύσετε το έργο τους.
Με έναν καπουτσίνο και ένα strawberry ice tea στο χέρι, καθίσαμε έξω σε ένα μεταλλικό παγκάκι να κοιτάμε τις εναλλαγές των χρωμάτων στο συντριβάνι. Και έτσι χρωματιστά έκλεισε το υπέροχο απόγευμά μας.