Όλα καινούρια, όλα εσύ

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020

Α’ Γυμνασίου

Σήμερα το πρωί περίμενες το σχολικό σου - δεν ήξερες καν πώς είναι. Η νέα συνοδός σού χαμογέλασε, με ένα χαμόγελο ζεστό που δεν κρύβεται πίσω από καμία μάσκα. Ένα φιλί από τη μαμά και τον μπαμπά, δυο τρία σκαλάκια πάνω, έκλεισε η πόρτα και φύγατε.

Η μέρα χάραζε γλυκά και εσύ χαράζεις τη δική σου διαδρομή προς το καινούριο σου σχολείο. Θα περάσεις την πύλη εισόδου, θα κοιτάς άγνωστες φατσούλες γύρω σου, θα δέχεσαι βλέμματα ως «καινούριο παιδί στο σχολείο».

Θα σκέφτεσαι πως την ίδια στιγμή οι φίλες σου από το δημοτικό, θα συναντιούνται ως πρωτάκια πια στο Γυμνάσιο, θα λένε τα νέα τους, θα τους λείπεις... Θα ήθελες να ήσουν εκεί. Μαζί τους, στην ασφάλεια του γνώριμου.

Η ιστορία όμως, αγάπη μου, έχει αποδείξει ότι είσαι πολύ πιο δυνατή από όσο νομίζεις. Ένα από τα στοιχεία που θαυμάζω σε σένα (και ναι, κομπάζω για αυτό) είναι ότι βουτάς στο άγνωστο, στην αρχή διστακτικά και μετά με πάθος και με δύναμη ήρεμη.

Θέλει κότσια να αλλάξεις σχολείο. Και τα έχεις.

Καινούρια βαθμίδα, καινούριοι καθηγητές, καινούρια τάξη, καινούριο περιβάλλον. Όλα καινούρια.

Μέσα από όλα αυτά τα καινούρια, θα βγεις διαφορετική. Καλύτερη. Εύχομαι, χαρούμενη και ευτυχισμένη.

Θα ανοιχτείς σιγά σιγά, όπως κάνεις πάντα. Στον παιδικό σταθμό, στην Α’ Δημοτικού, στις αθλητικές σου δραστηριότητες, στις παρέες σου, ακόμα και στο TikTok.

Θα σέβεσαι, θα επιζητάς σεβασμό, θα είσαι ακέραιη, θα αμφισβητείς, θα αναρωτιέσαι, θα συναισθάνεσαι το αδύναμο παιδί, θα ταιριάξεις με το ευαίσθητο, θα αποδέχεσαι το διαφορετικό, όπως κάνεις μέχρι σήμερα. Τόσο καλά που το κάνεις!

Να αλλάζεις, μην το φοβάσαι.

Να γίνεσαι καλύτερη, να το επιδιώκεις κι ας είναι δύσκολο.

Να κάνεις λάθη. Πολλά, αλλά κάθε φορά καινούρια και αυτά.

Να αποδέχεσαι κάθε συναίσθημα.

Και να χαμογελάς.

Αυτό είναι η Ζωή.

Η μαμά και ο μπαμπάς θα είμαστε πάντα περήφανοι για σένα. Θα σε κοιτάμε στα μάτια και θα μας χαρίζεις την ευτυχία.

Σημασία έχει όμως να διασχίσεις τον δικό σου δρόμο προς αυτήν.

Θα είναι μια υπέροχη σχολική χρονιά, κι ας έχουν λιγοστέψει οι αγκαλιές και τα φιλιά στο προαύλιο, κι ας έχουν μειωθεί οι εκδρομές και τα πάρτι, κι ας έχουν αυξηθεί οι κανόνες και τα πρέπει.

Είναι στο χέρι σου αυτή η χρονιά να γίνει μοναδική και να τη θυμάσαι ως μία από τις ομορφότερες της ζωής σου!

Καλή αρχή, αγάπη μου!

Σε λατρεύω,

η μαμά σου

P.S. "Μην γράψεις κάτι, μαμά, και το διαβάσω και συγκινηθώ", μου είπες. Συγγνώμη, δεν σε άκουσα. Ξέρεις όμως καλά πως δεν μπορώ να κρατήσω μέσα μου τον χείμαρρο των συναισθημάτων μου. Και έγραψα. Για να ελευθερωθώ. Ελπίζω να σου αρέσει. Όλα τα υπόλοιπα, τα δικά μας, τα κρυφά μας... από κοντά! ;)