Μαίρη Πόπινς, να δανειστώ την ομπρέλα σας, παρακαλώ;

Δεν τη χρειάζομαι γιατί βρέχει αλλά γιατί στο μυαλό μου κάτι τρέχει. Αυτός ο κόσμος καμιά φορά μου τη δίνει στα νεύρα, και τότε γίνομαι ένα μικρό, παραπονιάρικο παιδί. Εσείς με καταλαβαίνετε, βεβαίως.

Σάββατο απόγευμα, η Ιωάννα στο δωμάτιό της απολαμβάνει τα καινούρια της led lights και μιλάει με τις φίλες της, ο μπαμπάς της οικογένειας βλέπει μπάλα, και εγώ μετά από το μάζεμα των χριστουγεννιάτικων νιώθω ότι αξίζω μια μεγάλη κούπα με καυτό κακάο, και λίγες ώρες παρέα με τη Μαίρη Πόπινς.

Η πολυτελής έκδοσή της από τις εκδόσεις Ψυχογιός αποδείχθηκε πολύ υπομονετική, και την ευχαριστώ καθώς περίμενε στωικά να μαζευτούν όλοι οι αγιοβασίληδες και τα περισσότερα (ναι, όχι όλα) λαμπιόνια, για να έρθει η δική της σειρά να σκορπίσει μαγεία.

Και να με στον Αριθμό Δεκαεπτά της οδού Κερασιάς, στο σπίτι της οικογένειας Μπανκς, εκεί όπου ο ανατολικός άνεμος φέρνει τη λατρεμένη γκουβερνάντα, με τη διάσημη ομπρέλα, την ταξιδιωτική τσάντα από χαλί και τις μαγικές ικανότητες.

Μα τι σας λέω; Φυσικά και ξέρετε την Μαίρη Πόπινς! Μπορεί να έχετε δει και τις ταινίες (αυτή του 1964 με την Τζούλι Άντριους και την πρόσφατη του 2018 με την Έμιλι Μπλαντ), ίσως ίσως να έχετε διαβάσει και τα 12 κεφάλαια του βιβλίου τής (πόσο απίστευτης;!) Π. Λ. Τράβερς που εκδόθηκε το 1934.

Σίγουρα ξέρετε πόσο ανακουφιστικό είναι να χάνεσαι στη μαγεία των ιστοριών, να ανεβαίνεις τις σκάλες γλυστρώντας στην κουπαστή, να κάνεις μια βόλτα μαζί της μπαίνοντας σε έναν πίνακα ζωγραφικής, να πίνεις τσάι πετώντας στο ταβάνι...

Πιθανόν όμως δεν γνωρίζετε ότι αυτή η έκδοση έχει ακόμα ένα φανταστικό στοιχείο να μας χαρίσει: την υπέροχη εικονογράφησή του! Κλαπ-κλαπ για την Lauren Child η οποία επέλεξε επτά κεφάλαια που θεώρησε ότι «μας βάζουν σε σκέψεις και μας προσφέρουν χαρά» και τα έντυσε εξαιρετικά μαγικά!

Η δημιουργός βασίστηκε στην ατμόσφαιρα της δεκαετίας του 1930 (όταν πρωτοκυκλοφόρησε το βιβλίο), έντυσε τη Μαίρη Πόπινς σε στυλ εδουαρδιανό και την παρουσιάζει εκκεντρικά κομψή, χρησιμοποίησε στα σχέδια της με κολάζ πολλά υφάσματα και με τον μοναδικό της σύγχρονο τρόπο μεταμόρφωσε ρούχα, ταπετσαρίες, αντικείμενα διακόσμησης και πατώματα σε έναν κόσμο που σε παρασύρει εντός του.

(Μυστικό: Αν αγαπάς τα νοερά ταξίδια με κομψά ρούχα, πολυτελή υφάσματα και περασμένες δεκαετίες όπως εγώ,

θα νιώσεις λίγη παραπάνω μαγεία!)

Ένα από τα κεφάλαια που εντυπωσίασε την Child: «Η Ιστορία του Τζον και της Μπάρμπαρα»,

μια ωδή στη βρεφική αθωότητα, καθώς περιγράφει το πώς δύο μωρά μιλούν με τα ζώα,

μα μόλις σβήσουν το πρώτο τους κεράκι, τα ξεχνούν όλα.

Και το δικό μου αγαπημένο κεφάλαιο: Το Ρεπό!

Τι κατάφερε η Child εδώ;

Να μας παρασέρνει ο ανατολικός άνεμος, και μια να πετάμε ανάμεσα στις λέξεις των ιστοριών και μια να χανόμαστε μέσα στα τρυφερά, περίτεχνα, σχέδιά της.

Με όλη μου την εκτίμηση προς τις εκδόσεις Ψυχογιός, ένα πράγμα μόνο θα άλλαζα σε αυτή την έκδοση:

Θα έβαζα το όνομα της Λόρεν Τσάιλντ ψηλά στο εξώφυλλο. Γιατί αυτή είναι η Μαίρη Πόπινς της Λόρεν Τσάιλντ, αυτής της φανταστικής εικονογράφου - που ω, ναι, δεν θα μπορούσε να είχε καλύτερο επώνυμο.

Και μπορεί η Μαίρη Πόπινς να εξαφανίζεται στα ξαφνικά όταν ο άνεμος γίνεται δυτικός,

το βιβλίο όμως αφήνει πίσω του ένα μυστηριώδες αεράκι, μια ανεξήγητη δύναμη να πιστέψεις στα απόκοσμα, τα φανταστικά, τα αφανή και τα σπουδαία.

Πρότεινα και στην Ιωάννα να το διαβάσει γιατί πιστεύω πως θα της αρέσει πολύ αλλά... σε ποια βιβλιοθήκη θα σταθεί αυτό το βιβλίο; Στη δική μου ή στη δική της; Για να είμαι ειλικρινής, αν ήμουν, αν λέω ήμουν καμιά αδίσταχτη κακοποιός βιβλίων, θα έκοβα τις σελίδες και θα τις έκανα κάδρα. Αλλά να, μετά, σε ποιο δωμάτιο θα τα έβαζα; Δεν ξέρω.

Ξέρω όμως ότι αυτό το βιβλίο θα το έκανα με χαρά δώρο σε μια φίλη μου. Εξάλλου, προτείνεται για παιδιά 7 ετών και άνω. Και όταν ο ανατολικός άνεμος φυσάει, το άνω δεν έχει όριο, αρκεί να πετάς.

* Μαίρη Πόπινς, Π. Λ. Τράβερς, Λόρεν Τσάιλντ, Ψυχογιός παιδί

* Για περισσότερη Lauren Child: https://milkmonitor.me/