Είσαι παντού. Στις λεβάντες σου στον κήπο. Στα μοβ σαπουνάκια σου στο μπάνιο. Στο ζυμωτό ψωμί μου που έλεγες «ευλογία». Στην...

Δεν τη χρειάζομαι γιατί βρέχει αλλά γιατί στο μυαλό μου κάτι τρέχει. Αυτός ο κόσμος καμιά φορά μου τη δίνει στα νεύρα, και τότε γίνομαι...

Τι κάνεις όταν ανακαλύπτεις το καλό παντού; Το φυλάς ως εύθρυπτο απόκτημα της τύχης ή το φυσάς τρυφερά για να σκορπιστεί ολούθε σαν άλλος...

Όταν ήμουν μικρούλα, κανένας συνομήλικός μου δεν μπορούσε να πει κανονικά το όνομά μου, τόσο μεγάλο και δύσκολο που ήταν. Και το...

Όσα έχεις ασφαλίσει στο ντουλαπάκι της λήθης, το μεγάλο «γιατί;» που δεν τόλμησες να φωνάξεις ποτέ στους γονείς σου, εκείνη η πικρή...

Να υπήρχε, λέει, ένα πρασινόμετρο που να μετρούσε πόσο πολύ αγαπάμε τον πλανήτη μας, τα φυτά, τα ζώα, τον συνάνθρωπο... Φανταστικό;! Πριν...

Μέσα μου πιστεύω βαθιά ότι αυτό το Πάσχα θα είναι όχι μόνο διαφορετικό από όλα όσα έχουμε ζήσει, αλλά για όσους το επιζητούν, θα είναι...

Γεννιέσαι. Ζεις. Αναπνέεις. Για να επιβιώσεις, πρέπει να κυνηγήσεις. Τον χρόνο, τις υποχρεώσεις, τους γύρω σου, τον εαυτό σου. Κυνηγάς...

10/10/18. Σήμερα είναι μια μέρα σπουδαία για το mother’s bird, στο μαμαδίστικο σάιτ της Μαρίας Χολέβα. Ένα μικρό, χαριτωμένο, πεινασμένο...

Το αγαπημένο μπλουζάκι της κόρης μου έχει στην πλάτη δύο φτερά και γράφει «Θέλω να ανοίξω τα φτερά μου στις δικές μου διαδρομές». Ω,...